NADZIEJA KTÓRA UMARŁA

1

"Poza tym jest na świecie taki rodzaj smutku, którego nie można wyrazić łzami. Nie można go nikomu wytłumaczyć. Nie mogąc przybrać żadnego kształtu, osiada cicho na dnie serca jak śnieg podczas bezwietrznej nocy."

Sala przesłuchań , okazała się być jeszcze mniej przyjemna niż ją sobie wyobrażałam .Siedząc tutaj mam ochotę uciec , ale wytrzymam to . Mimo że nie byłam na to gotowa .

- Pani Alison proszę na mnie popatrzeć .

Podniosłam swój wzrok skierowany do tej pory w podłogę by spojrzeć mu w oczy.

-Wiem że cała ta sytuacja jest dla Pani trudna , ale milczenie nie pomaga ani Pani ani nam . – zamilkł na chwile .

-Alison tu chodzi o twoje życie ,o to czy sąd uzna Twoją winę . To było morderstwo i co do tego nikt nie ma wątpliwości . Teraz kwestią jest tylko kto tego dokonał . To Ciebie znaleziono na miejscu zbrodni . Do otrucia użyto substancji którą znaleziono również w Twoim domu .

- Nie Pamiętam żebyśmy przeszli na ty. – odparłam .

-To nie ma tu znaczenia . Dlaczego trucizna była w Twoim posiadaniu ?

- Pisałam artykuł o trującej substancji którą łatwo pomylić z artykułem spożywczym . To wszystko było odnośnie morderstwa z zeszłego tygodnia .

-Cóż za zbieg okoliczności .

-Chyba Pan wie czym się zajmuje i kim jestem . Moja anonimowość jest tylko w sieci i w gazetach do których pisze artykuły .Wasze śledztwo na tym etapie powinno już jasno stwierdzić że jestem niewinna .

-Ciężko uwierzyć w Pani niewinność w sytuacji w której nie chce Pani współpracować .

-Nie współpracuje ?

-Niczego konkretnego się nie dowiedziałem .

-Dlatego wciąż jestem podejrzaną o zabójstwo rodziców ? Skoro tak to proszę o wyznaczenie kaucji i wypuszczenie mnie do momentu rozprawy .

-Sytuacja wyglądałaby inaczej gdyby Pani powiedziała co wie .

-Skąd pewność że coś wiem ?

- Nie bawmy się w kotka i myszkę. Kogo chronisz Alison ? Kto jest ważniejszy od Twoich rodziców . Kto ich zabił i uchodzi mu to na sucho ?

Zobaczyłam mroczki przed oczyma , ten człowiek mnie przejrzał , wie że to nie ja ich zabiłam . Wie że nie byłabym zdolna do morderstwa a tym bardziej morderstwa rodziców . To tylko kwestia czasu kiedy zacznie grzebać w moim życiu i szukać moich powiązań z każdym kto miałby motyw . Problem polega na tym że mamie i tacie nic nie przywróci życia . A moje zeznania pogrążyłyby człowieka którego kocham . Mężczyznę którego cztery lata temu zesłał mi los . Pomógł mi stać się kobietą silną , uwierzyć w siebie i pokazać jak piękne jest życie . Nauczył mnie jak kochać i pozwolić kochać siebie . Stał się całym moim światem . A ja po prostu byłam szczęśliwa . Zrobił to wszystko ,dał mi szczęście i ciągnął całe te przedstawienie przez długi czas . Włożył wiele serca w stworzenie całej tej fikcji by na końcu po prostu mnie zniszczyć . Gdy pojawił się w moim życiu nie chodziło mu o mnie , chodziło mu o mojego ojca . Takie dostał zadanie , ale nie przewidział że sam również padnie ofiarą . Zakochał się we mnie mniej więcej w chwili w której ja oddałam mu całe swoje serce . Piękna bajka pełna kłamstwa ale i prawdziwego uczucia kiedyś musiała się skończyć . I skończyła z dniem kiedy dostał rozkaz od swojego szefa by zakończyć zadanie . Zrobił to nie oglądając się za siebie , ale przed tym dał mi wybór . Powiedział mi o wszystkim godzinę przed morderstwem . Miałam szanse zareagować , powiadomić policję , powstrzymać go . Nie zrobiłam żadnej z tych rzeczy . Pozwoliłam mu jechać do moich rodziców i załatwić sprawy . Nie wiem co sobie wtedy myślałam , że po tym wszystkim co mi powiedział uda nam się jakoś być razem ? Postawiłam go ponad rodziną i to okazało się moim największym błędem a ich śmierć moją pokutą . Miał tylko zmusić mojego ojca do oddania firmy w ręce jego szefa . Nie było mowy o dosypaniu trucizny do ich szklanek . Kiedy w końcu podjęłam decyzje i pojechałam do rodzinnego domu oraz powiadomiłam odpowiednie służby było za późno . Nikt nie mógł im pomóc .

Teraz zostałam sama , mój brat jest w rozsypce , rodzice nie żyją . A ja kryje osobę którą powinnam znienawidzić. Jestem kolejna na liście człowieka który jest winny całego tego nieszczęścia . Wie że wiem za dużo i przyjdzie po mnie .