Living Under The Same Roof

Chapter 2

Claire's POV

Ako si claire vasquez, isang typical na babaeng nangangarap. Kaya nakakapagtaka kung bakit ako napasama sa pinarusahan ng amjng mga magulang. Sa totoo lang, hindi naman ako dapat andito eh.

Nakakabwesit lang isipin na andito ako kasamang mabulok sa iisang bahay ang hindi ko pinakagustong mga tao.

"Ba't ka andito?"Tanong ko kay zoe na padabog na naglalakad dito, "Andun si tyler ah."

"He insulted me! He told me na hindi dapat ako andito na kasama kayo kasi laking amerika daw ako."Paliwanag pa niya, "So what kung laki amerika ako!? Marunong akong makisama, claire. Hindi ako binibaby ng mga magulang sa bahay. Yes, they treat me like a princess pero hindi ibig sabihin nun ay spoiled brat na ako."

Tinitigan ko lang ito. Bakit ba niya sinasabi yan sa akin? Wala naman akong sinabing masama sa kanya.

"Si tyler ang nagsabi sa'yo niyan. At hindi ako. Kaya wag niyo kong idamay sa init ng ulo niyong dalawa."Tugon ko pa rito.

Zoe is one of the person that I hate the most in this house. No excluded! But she's the most genuine person I know. Hindi siya nagreklamo na dito tumira kasama kami when the consequences is makasama niya kami.

Kaya hindi ko maintindihan si tyler kung bakit madali niyang ijudge si zoe. She's a girl kaya dapat lang ay maging malinis siya sa katawan. Yes, I hate her. Pero wala akong reklamo sa kaartehab niya.

Kasi babae din naman siya. Kailangan niyang mag-ayos ng sarili. Mga lalaki nga naman, hindi ko maintindihan. Kapag hindi kami nag-aayos, sasabihin nalang nila na hindi kami magugustuhan ng mga lalaki kapag hindi kami malinis. Pero kung mag-ayos naman, sabihing napakaarte.

Saan ba talaga kami lulugar?

"I don't get tyler."Inis pang sabi niya, "Since dumating ako rito, ang sama na ng bati niya sa akin. We'll, I am just being maarte nga naman. The reason why he doesn't like me to be here."

Hindi ko rin maiintindihan si tyler.

"Ayusin mo kasi yang ugali."Sabi ko sa kanya, "Kung ako ang tatanunging, wala akong reklamo sa kaartehan mo. Pero si tyler? Ewan ko lang. Pinanganak ata yon ng judgemental eh."

Lumungon siya sa akin, "How about you, claire? Are you still mad at me?"

Napakibit-balikat nalang ako. Kanina pa pala ako nagliligpit rito.

"Sinong nakaassign na maghugas?"Tanong ko pa, "Nagligpit na ako rito."

"AKO ANG NAGLUTO!"Sigaw naman ni bryce.

Tinignan ko si zoe at si tyler naman na nanonood.

"Paghugasin niyo yang maarte na yan!"Sigaw pa ni tyler.

Napalingon ako kay zoe.

"Ako nalang."Mahinang sabi niya.

Tumayo siya at naglakad na papunta sa hugasan ng pinggan. Umupo nalang ako dito sa dining area para panoorin si zoe na maghugas.

"Wala bang oras na hindi ka inaaway ni tyler?"Tanong ko rito.

"Eh, tayo nga hindi na magkakasundo eh. Kami pa kayang dalawa?"Napatahimik ako sa sinabi niya, "Claire, you can judge me if you want but if you knew me that much. Kaya sobrang masakit na jinujudge ako ni tyler when in fact he doesn't knkw me anything. He only knew na spoiled brat ako. Pero hindi naman totoo."

Nakakaawa si zoe. Hindi ko siya madepensahan. Oo, minsan nag-aaway rin kami ni zoe. But that doesn't mean na aawayin ko na siya forever na walang dahilan.

Hindi ko rin maintindihan ang sarili ko. Bakit napakabig deal sa akin ang nangyari noon kaya ako nagalit sa kanya?

"Kilala naman kita eh."Sabi ko pa, "Bakit naman kita huhusgahan kung wala kang ginagawang masama? Zoe, alam mo sa sarili mong hindi ka masamang tao. Bakit ka masasaktan kung alam mo naman pala sa sarili mo na hindi totoo ang sinasabi nila sa'yo?"

Hindi niya ako sinagot. Patuloy lang ito sa paghuhugas.

"Alam mo, kung makikinig ka sa kanila. Ibig sabihin nun ay guilty ka. Mas pinapatunayan mo lang sa sarili mo na ganun ka talagang tao."Pahayag ko pa rito, "Tska hindi mo naman sila masisisi eh. Puro ka kasi paganda kaya ang iniisip ng mga tao sa'yo ay ganun ka talaga gaya ng sinasabi nila sa'yo."

...

"Tapos na bang maghugas yang maarte na yan?"Napalingon ako kay zoe na sinamaan lang niya ng tingin si tyler.

Umupo ako kami ni zoe dito sa sofa.

"Wala na palang stock na pagkain sa ref."Sabi ko pa sa kanila, "Bibili ako bukas."

"Ako na."Biglang tugon ni tyler, "May bibilhin rin kasi ako eh."Napatingin ito kay zoe, "Sumama ka. Para may gamit ka naman sa bahay na 'to."

I look at zoe again. Medyo pa teary eye na siya. Bakit ba ganito ka walang kwenta si tyler?

"Pwedeng magsimula tayo sa bahay na 'to na hindi nag-aaway?"Biglang sabi ni bryce, "Gawin naman natin' to para sa mga magulang natin. Ipakita natin na hindi dapat tayo nag-aaway. Kaya tayo pinarusahan na magsama-sama eh.

Napalingon na naman si tyler kay zoe.

She rolled her eyes on him, "Ako na naman nakita mo. Pwede bang kahit isang araw lang ay pagpahingahin mo yong utak ko na hindi mo ininsulto. You insulted me all this day. Puno ng pang-iinsulto ang naririnig ko galing sa'yo, tyler. Ayaw mo ba talaga sa akin? Or sadyang papansin ka lang?"

"Ba't naman ako magpapansin sa'yo? Ano ka, magiging girlfriend ko para magpapapansin sa'yo? Hell no!"Arte nitong si tyler, para pang bakla kung makaasta.

Nginisian ko si tyler, "Bakit nga ba si zoe ang pinag-iinitan mo?"

"Napakaarte kasi."Sagot pa niya na umiwas ng tingin.

Napaisip ako. Ano nga bang ginawa ni zoe para magalit sa kanya si tyler ng ganito? Wala pa naman siyang ginagawa eh.

After 15 minutes...

Napalingon ako kay tyler na kanina ko pa napapansin na pasulyap-sulyap kay zoe.

"Baka matunaw."Bulong ko pa rito.

Iniwas niya ang kanyang mga tingin ng mapansin ni zoe ito.

"Wag ka ng magkaila. Buking ka na."Napatawa ako ng mahina.

"Shut up."Inis pang tugon nito sa akin.

Biglang napatayo si zoe.

"Where are you going?"Tanong ko pa rito.

"Oo nga. Hindi mo ba tatapusin tong movie?"Napangiti ako dahil kay tyler.

"Hindi na. Medyo inaantok na kasi ako."Mahina sagot niya na naghihikab pa.

Napailing ako dahil kay tyler. I knew it!