un expected ending

chapter3,

dyatree's pov,  uggh! Walang hiya  ang lalake na yon!     Gustong-gusto  kung matikman nya ang pag hihiganti ng aking cane. Dudurugin ko ang tampalasan na lalake gamit sa cane nato. Grrr!   Pag na kita ko sya ulit este! Naka salamuha pala.  Hehehehehe! Lintik na!   Hindi pala ako makaka kita.  Na kalimotan ko dahil sa subrang inis ko sa  lalake na hindi pantay ang itlog. Hehehehehahaha! Ganyan ang diskripsyon ko sa lalake na walang awa  sa magandang  bulag este! Dilag tulad ko. Hindi  tinulongan  na maka punta dito sa classroom  nato. Sayang lang ang poys ko  kanina  habang  printing-printi  na  sumisigaw.  Tsk. Napaka hirap kaya yon, mas mahirap pa sa pagiging bulag ko. Hehehehehe!   Tika, hindi ba kayo nagtaka  bakit ako nakarating dito?  Mabuti nalang   na kita ako ng aming  school guard  at tinulongan ako na maka punta dito sa aking class room.
Goodmorning grade11    gass. I'm ms. Cian  a bejasa   i'm your advicer  of this year.   Before i forgot  ang pangalan ng ating section   ay naka basi sa iyong strand. We are section gass. You are all 30 students with 15 girls and 15 boys.  Ngapala class, you have a classmate na visually impaired. Please  rispitohin  niyo sya and be nice to her.   Sambit ng kanilang guro  habang  naka tingin sa kanyang mga students.  Okay class, you may introduce  your self. Ang guro na naka tingin kay dyatree.  Simulan mo iha.  Na  tinatapik pa ang balikat ni dyatree. Sa kabilang banda naman si dyatree ay,  naka tulala   at hindi na kikinig  sa kanyang guro. Iha?   Iha! Ahy!  Lalake na walang itlog!   Sabi ni dyatree na gulat na gulat.    What?   Ang kanyang guro na   nanglalaki  ang mata sa shock. W wala  po mam,   wala lang talagga yon.  Pasensya na talaga. Naka peace sign pa si dyatree.  Naka baliktad  sa subrang taranta nya. Hahahahahahahaha!   Grabe ang bulag na yon,  parang wala sa kanyang sarili!  Pangangantiyaw  sa kanyang mga kaklasi  dahil sa ka tangahan ni dyatree. Quiet class! Please listen to her.      Wika ng guro  sa lahat.
  Magandang umaga sa lahat, i'm dyatree  golden ofcer  17 years old.  Hahahahahahahahaha! Dalawang kahoy pala tu!  Panunukso ng mga kaklasi ni dyatree.   Sa subrang hiya ni dyatree.   Maingat syang bumalik sa kanyang upuan   sa tulong ng kanyang cane.  Dyatree's pov,   waaaa! Grrrrr! Abnormal ka talaga dyatree! Ang tangatanga  mong impakto ka! Puk..puk,  a aray, masakit palang sampalin ang sarili nu? Hehehehehe! Tawanan ko nalang ang aking ka palpakan.
Tika,  simulan ko na makinig sa aking guro  para  maibsan ang kahiyaan ko. Okay, class,   we will do an activity.  Sa halip na mag sulat kayo ng  diskripsyon tungkol sa inyong sarili.  Susulat kayo ng inyong mga ibat-ibang talento  at  you will describe it sa maayos na paraan.  Sambit ng guro na may seryoso na mukha.
Dyatree's pov, hehehehehe!  Akalain  mo author naka tatlong pov na  ako sa chapter na tu.    Tigilan ko na ang kalukohan na tu.  Dinamay ko pa ang  abnormal  na author tulad ko. Hahahaha! W wait,  ano yon ang ipaa gawa ng aming teacher? Sumolat ng aming talento?   Patay ka talaga dyatree,   wala pa naman akong talent. Sa dami ng bulag sa mundong ibabaw, ako pa talaga ang hindi biniyayahan  ng talento kahit  kunti man lang.  Ugh! Malaking problema tu. Kung mga kalukohan ko kaya sa aking buhay ang isulat ko?  Pero hindi pwede,  ma kik out ako palabas sa classroom natu kung gagawin ko yon!  Waaaaaa! Think...think. Dyatree think,