un expected ending

chapter2

*****
Lakad...lakad...lakad! Nasaan na ba yon?  Hayst bakit ang laki ng paaralan nato. Na hirapan  talaga kung nasaan ang classroom ko.  Sus! Kung makapag salita  ang cane nato  at sasabihin  kung nasaan ang classroom ko.   Hindi na ako maligaw.  Ngapala  ang cane ito ang gamit sa mga bulag tulad ko. Ito ay maliit at mahaba  kapag nag lalakad kami matukoy namin kung meron bang naka harang sa dadaanan namin.  Malaki ang tulong ang cane  sa aming buhay.
Nako, ang gami ko palang satsat  hindi ko pa na sulba ang problima ko.  Hmm? Magtatanong kaya ako para matapos nato.  Pero, parang walang tao dito  ang tatahimik kasi.  Ano kaya kung iwagayway ko ang aking cane  pag merong matatamaan malaman ko kung merong tao.  Ahy! Parang abnormal yon!   Uhhh, ito kaya? Kung sumigaw ako ng napaka lakas  yong tipong may sunog. Hehehehe! Tama.  Talino mo talaga dyatree! Ready, 1, 2,  go! Waaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaaa!.  Fck! Blug...blug... A aray! Araaaaaaay! Ano tung na hulog galing sa itaas?  Ito na kaya ang sagut sa mga kahilingan ko? Hehehehehe! Charot lang!    Kahilingan talaga  maka tulong kaya yon para masulba ang problima ko.
Puk... Aray! Sino yang  nag hagis sa akin ng bato! Hoy! Help me. Huh? Help me! A ako? Malamang sino paba tayong dalawa lang ang nangdito. T tika, ikaw ba yon ang bumagsak kanina? Ou! Fck! Tulongan mo ako sabi! Puk! Aray! Tigilan mo ako sa mga bato na yon! Bakit kasi natayo ka lang diyan! Help me! H how? Lapit ka dito! Tulongan mo akong makapag tayo.  Wait, lakad...lakad... Huh? You are  blind? Yes! At your service!  Pero siryoso ou bulag ako.
  Wala kung pake kung bulag kaba or what! Basta tulongan mo ko. Hilahin mo ang aking kamay  so that i can stand here. Aba! Aba...  Demanding ang lalakeng to! Kung ihambalos ko kuya to sa lupa!  Ano ang sabi mo? Dyatree habang naka ngiti, wala  akong sinasabi.
Thank you for helping me sa pag tayo. Why are you shouting awile ago? Alam mo ba na out of balance ako diyan sa itaas ng punong kahoy. Sa subrang gulat ko sa pag sigaw MO!  Kaya ako bumagsak. Tsk!  Ang sabi ng lalake  na may galit sa kaniyang mukha. 
   S sorry po.   Taktika ko lang yon upang malaman ko kung meron bang tao dito. Hihingi sana ako ng  tulong, hindi ko alamm kung nasaan ang classroom ko. Na ligaw kasi ako.  Maari mo bang   tulongan ako papunta sa aking class room. Paki usap ni dyatree na merong nakaka awa na mukha.  Hoy! Babae! Wala akong pake sayo. Tsk!  Diyan kana nga!  Tumayo ang lalake at kumaripas ng takbo papalayo ni dyatree.  H hoy! Bumalik ka dito tulongan mo ako!    Nakaka luko na! Paano  nato. Nakaka awa ka talaga dyatree.  Sabi nya sa kanyang sarili.