DUYGUSUZ

1.Bölüm

  Çoğu hikayede insanlar sabahları erken kalkmaktan nefret ederler ve genellikle nedense hepsinin bir çalar saati olur ve hepsi de onu duvara fırlatır.Aksine sabah erken kalkmak ,uyanık kalabileceğin daha fazla saat demektir.Bu yüzden kalkarken homurdananlardan biri de olsam erken kalkmayı seviyorum.Uyumaktansa uyanık kalmayı tercih ederim.Uyanıkken her şeyi algılayabilmek,uyurken savunmasız olmaktan daha iyidir.

  O gün okulda kitap okurken uyuyakalıp,telefonumun birden çalmasıyla başladı her şey.

  Kütüphanede benden başkası yoktu ve saat pek de erken sayılmazdı.Birden uyandığımdan dolayı telefonu kim olduğuna bakmadan açtım.Karşıdaki kişinin söylediği o edebi cümleler beni benden almıştı oysa ki...

''İlham kaynağım olan gün ışığımken nasıl olur da kendini karanlığa teslim edersin?Eğer sen karanlığa teslim oluyorsan ben karanlığın ta kendisiyim.''

Akla mantığa aykırı olan bu edebi ve bir o kadar da iltifat dolu cümleler beni öylesine etkilemişti ki bunların gerçekten bana söylenip söylenmediğinden emin olmam gerekti.Nasıl olurda bir insan böylesine güzel konuşurdu?İşte o gün,hayatımda karanlık dışında -kim veya ne olduğu belirsiz olsa da - grinin olduğunu da fark ettim.Belki bu işin 5N1K'sini bilmiyordum ama o sözler benim düşüncelerimi değiştirebilmek için yeterli olmuştu.

Eğer o telefonu açmasaydım kendi karanlığımda boğulmaya devam edecek ve ölmek için yaşayacaktım.

Yaklaşık bir ay içerisinde buna benzer ya da çağrışım yapacak hiçbir şey olmadı ve yanlış numaranın arandığını düşündüm.Okula devam ediyordum ve hayat da devam ediyordu.Her şey eskisi gibiydi.Boşuna arandığımı artık anlamıştım.Hayatımda her ne kadar keşkelere yer olmasa da ilk defa ''Keşke gerçek olsaydı.''dedim. Ve böylece bir hikaye başlamadan bitmişti.Anlatabileceğim hiçbir şey kalmamıştı.Günler günleri kovalıyordu ve beni umutsuzlağa sürükleyen kişiden nefret ediyordum.Tıpkı kendilerini çok büyük görenlerden nefret ettiğim gibi...

  Fakat unuttuğum bir şey vardı;Bu kadar karanlığa gömülmüşken bir günde ışığın ta kendisi olamazdım.Karanlığa ulaşmak ne kadar kolay olmadıysa,ışığa ulaşmak da o kadar kolay olmayacaktı.

Ne de olsa bir döküntüyü tamir etmek zaman ister.