Μια σειρά από επικές ιστορίες

Bottle Flip

Ένας άντρας σοβαρός, σωστός, καθηγητής πανεπιστημίου. Αυτό φαινόταν προς τα έξω δηλαδή. Μάρκο τον λέγανε και δίδασκε φυσική. "Από τους πιο έξυπνους ανθρώπους που έχω γνωρίσει" ακουγόταν δεξιά και αριστερά χωρίς σταματημό. Όλοι θα έλεγαν πως είχε την τέλεια ζωή. Μια γυναίκα που αγαπούσε και τον αγαπούσε, και μια αξιοθαύμαστη μόρφωση και καριέρα.

Ο άντρας αυτός, όμως, είχε ένα πρόβλημα που εμπόδιζε σε συχνή βάση την καθημερινότητά του. Ενα πρόβλημα που κανείς δεν καταλάβαινε και ούτε θα μπορούσε να καταλάβει. Ένιωθε πως το ελάττωμα αυτό του κατέστρεφε την ζωή που με τόσα δάκρυα και ιδρώτα είχε χτίσει, και το μόνο που ήθελε ήταν να βρει το διαβολάκι που τον καταράστηκε έτσι, και να το πνίξει με τα ίδια του τα χέρια.

Ο Μάρκος πάθαινε bottle flip.

Ναι, ξέρετε αυτό το παιχνίδι με το μπουκάλι που παίζουν τα παιδάκια του δημοτικού μεταξύ τους; Που πετάνε ένα μπουκαλάκι νερό στον αέρα και αυτό στριφογυρίζει και πρέπει να σταθεί όρθιο;

Ο Μάρκος ήταν το μπουκάλι. Ήταν λες και ένα αόρατο χέρι έπαιζε αυτό το παιχνίδι και προσπαθούσε να ξεπεράσει το ατομικό του ρεκόρ του, παρόλο που δεν έχει καταφέρει να το κάνει σωστά ποτέ στην ζωή του. Και προσπαθούσε, ξανά και ξανά. Χωρίς καμία επιτυχία.

Στο πανεπιστήμιο του ανέθεσαν μια δουλειά με την καθηγήτρια και φίλη του Κυριακή, η οποία όμως ειδικευόταν στην χημεία. Η φυσική και η χημεία όμως συνδέονται πολύ εύκολα μεταξύ τους.

Ήταν λοιπόν και οι δύο στο σπίτι του Μάρκου και δούλευαν πάνω σε ένα πείραμα. Όλα πήγαιναν τέλεια και είχαν σχεδόν τελειώσει. Μετά όμως έγινε κάτι απρόσμενο... (όχι τόσο)

Ο Μάρκος ένιωσε πως έγιναν όλα σε αργή κίνηση. Ένιωσε τα πόδια του να σηκώνονται στον αέρα και το σώμα του να αρχίζει την περιστροφή του. Η Κυριακή δεν πρόλαβε να αντιδράσει γιατί την ώρα που ο Μάρκος ήταν στον αέρα, άνοιξε η πόρτα και μπήκε μια γυναίκα. Η κοπέλα του Μάρκου. Την έλεγαν Δέσποινα και ήταν καθηγήτρια βιολογίας.

"ΜΑΡΚΟ?!" φώναξε έξαλλη.

"Ναι, κρουασανάκι μου;" απάντησε φοβισμένα ο Μάρκος ενώ ήταν στο πάτωμα και έχοντας ρίξει τα χημικά στο πάτωμα με την πτώση του.

"Δεν το πιστεύω αυτό που βλέπω... ΧΩΡΙΖΟΥΜΕ ΜΑΡΚΟ!"

"Μα γιατί;!"

"Τι γιατί;! Εγώ σου έδωσα την καρδιά μου και όλη την αγάπη μου, και γυρνάω σπίτι και σε βλέπω να παθαίνεις bottle flip μπροστά σε μια άλλη γυναίκα!!!"

"Έλα κεφτέ μου αφού ξέρεις ότι δεν το ελέγχω! Και αυτή είναι απλά μια φίλη από το πανεπιστήμιο κάνουμε μαζί πείραμα! Έλα τώρα μωράκι μου..."

Ο Μάρκος πήγε να την φιλήσει αλλά εκείνη τον ψέκασε με ένα νεροπίστολο Nerf και έφυγε.
Η Κυριακή ένιωσε τόσο άβολα με αυτό που έγινε, που παράτησε την χημεία και άρχισε να ασχολείται με την λογοτεχνία, με το γκολφ και με την ανθοπώληση. Τέλος.