Louis boyadan dolayı rengarenk olmuş elini temizlemek için ayaklanıp lavabonun yolunu tuttu,okulun koridorunda o kadar çok insan vardı ki ister istemez başı dönmüştü,kalabalık ortamlardan,gereksiz gürültüden oldukça nefret ediyordu,küçücük bedeniyle ona göre cüsseli olan bedenlerin arasından geçip lavaboya ulaştı,çoğu kişi şaşkınlıkla bakmıştı hiç sınıftan çıkmayan çocuğa,çünkü Louis ciddi anlamda bir ihtiyacı yoksa insan içine karışmayı sevmiyordu.
Avuçlarının içi kıpkırmızı olana kadar sabunladı ellerini sonra dirseğiyle musluğu kapatıp kağıt havlu almak için elini makineye götürdü ama makinede hiç kalmadığını anlayınca gözlerini devirdi,elleri ıslakken bir yerlere dokunmaktan tiksindiği için ne yapacağını şaşırmıştı.
"Hey,sanırım peçeteye ihtiyacın var"
Duyduğu sesle arkasına dönüp aynı sınıfta olduğu uzun boylu,yeşil gözlü çocuğa baktı,çocuğun ona uzattığı peçeteyi hafif tebessüm ederek aldı ve yavaşça ellerini kuruladı,belki henüz farkında değildi ama kendisinden oldukça uzun olanın dikkatini uzun bir süredir çekiyordu.Louis kendisinin bile duyamayacağı kısık bir sesle konuştu."Umm teşekkür ederim"
"Sınıfta okuduğun kitap dikkatimi çekti,çizgi romanlara baya düşkünsün sanırım"Louis kimseyle sohbet etmeyi sevmiyordu ama bu çocuk onun için birden istisna oluvermişti."Aaa şey....e-evet hoşuma gidiyorlar"Çocuk onun çekingen tavrı karşısında sırıtmadan edemedi,onu çok tatı buluyordu."Benimle konuşman hoşuma gitti doğrusu,okulda kimseyle konuşmamanla dikkat çekiyorsun"Louis omuz silkip umurunda değilmiş gibi yapmaya çalıştı,çocuk içten bir şekilde gülümsediğinde ortaya çıkan çukurlara dokunmak istemişti."Bizim sınıfımıza geçiş yaptığından beri ilgimi çok çektin doğrusu,vay canına kendime ben de şaşırdım şu an,halbu ki içimden söylemek istemiştim bunu"Louis kişiliğine ters düşen bir şekilde kahkaha attı ve çocuktan hayran dolu bir bakış kazanmış oldu."Ş-şey sanırım duymayan kalmamış zaten,kendi sınıfımdaki o geveze çocukla kavga ettiğim için sizin sınıfa geldim ama benim için daha iyi oldu gibi,sürekli birilerinin laflarını bölen kişiler yok en azından"
'Amma çok çenem açıldı'diye içinden kendine lanet etti Louis,çocuk onunla konuşmanın getirdiği heyecanla gülümsemeye devam ederken elini uzattı."Ben Harry"Louis kemikli parmaklarla elini buluşturup cevap verdi."Louis"
**
Antremandan sonra herkes hızlıca soyunma odalarına koşturup terli kıyafetlerden kurtulmaya başlamıştı,Harry ayakkabılarının bağcığını çözmeye çalışırken Ken'in kafasına ıslak havluyla vurmasıyla ona orta parmak çekti.Takım kaptanları Samuel herkese selam verdikten sonra çıplak sırtını dolabına yaslayıp her zaman olduğu gibi soyunma odasında yapılan geyiklerden yapmaya başladı.
"Şu bizim sınıfa geçişi yapılan çocuk,çok garip değil mi sizce de?"Harry konunun dikkat çekici gelmesiyle elindeki su şişesini bırakıp ona döndü."Duyduğuma göre ilaç falan kullanıyormuş,fark ettiyseniz kimseyle de konuşmuyor,sürekli en arkada oturup bir şeyler çizip,kulaklığını hiç çıkarmadan o çocuk kitabı olan şeyleri okuyor"Randy beline havluyu sarıp bakışlarını ona çevirdi."Dostum bir kere onlara çizgi roman deniyor,hem zararsız bir çocuğa benziyor,çocukla uğraşmaya kalkma"
Samuel ona küfür edip omzundan ittirdi."Zorbanın teki değilim,ne diye uğraşayım çocukla,sadece...itiraf etmek gerekirse ilgimi çekti"Harry yumruğunu sıkarken kızgınlığını gizlemeye çalışıyordu."Hadi ama bana öyle bakmayın,çoğunuzun benimle aynı fikirde olduğuna eminim,geçenlerde derste canım sıkılınca onu inceleme fırsatı buldum,yüz hatları mükemmel,bir şeyler çizerken önüne düşen saçlarını üfleyerek geriye göndermesi çok tahrik ediciydi"Randy ona tek kaşını kaldırıp bakarken Harry daha fazla dayanamayıp lafa girdi."Bence şu an kimse seni dinlemek istemiyor"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
"You are not sick"
FanfictionHarry ve Louis Styles üç yıldır evliler,Louis biraz takıntılı biri....belki fazla takıntılı...