Değmesin Ellerimiz | Yoonmin

13

Park Jimin: Seninle çok sikik bir şekilde tanıştık.
Park Jimin: İkimizinde ailesi aynı zamanlarda öldü ve..
Park Jimin: Ben seni her zaman Tanrı'nın benden aldıklarına karşılık bir ödül olarak gördüm.
Park Jimin: Hayatımın çok boktan bi döneminde denk geldik ve ben..
Park Jimin: Hyung anlatmak istediğim şeyi anla ve lütfen beni bunu söylemek zorunda bırakma.

Yoongi: Konum at.

Park Jimin: *Konum*

-Yoongi-

Jiminden mesaj alana kadar bugünün o gün olduğunu bile bilmiyordum ve bu içimde bir burukluğa sebep olmuştu. Ailelerimizi aynı gün kaybetmiştik. Ben 8 o ise 6 yaşındaydı. Cenazede tanışmıştık. Ailelerimizin cenazesinde. Aynı mezarlıkta 50 metre kadar uzaklıklarla gümülüydüler. Benim anne ve babam uyuşturucu bağımlılarıydı. Kaçınılmaz bir şekilde de yüksek dozdan ölmüşlerdi. Jimin ise ailesini araba kazasında kaybetmişti. İkimizde ağlıyorduk. Onu gördüğümde sarı saçları ve tombul suratıyla o kadar şirindi ki yanına gittiğimin farkında bile değildim. Minik ellerimle göz yaşlarını silip ona sarılmıştım. O günden sonra 5 yıl kadar onu göremedim. Ve birgün mezarlıkta tekrar karşılaştık. O günden sonraysa neredeyse hergün görüşür olmuştuk.

6 yıl Park Jimin'e sevgilim demiştim. 15. yaş günümden 21.ye kadar ilişkimiz mükemmel denilebilecek bir şekilde geçmişti. 8 ay öncesine kadar. Ona artık aşık değildim çünkü bunun için çok fazla uğraşmıştı. Nedenini bilmiyordum. Daha bir hafta öncesine kadar onun beni bir başkasıyla aldattığını sanıyordum. Şimdiyse ondan nefret etmem için en önemli neden elimden alınmışken Jimin'den nasıl uzak durabileceğimi düşünüyordum. Hoseok'tan hoşlanıyordum fakat Park Jimine uzun zaman aşıktım. Ve tekrar aşık olmaktan korkmadığımı söylesem yalan olurdu.

Eskiden sürekli geldiğimiz uçurumun önüne arabamı park edip hızla kendimi dışarı attığımda gözlerim onu arıyordu. Uçurumun biraz ilerisinde iki ağaç vardı. Kocaman iki ağaç. Onlar dışında burası Seul manzaralı çimenlik bir alandı. Sağdaki ağacın dibinde kafasını bacaklarına gömmüş sarışını gördüğümde kalbim teklemişti. Omuzlarının sarsılışından ağladığını anlamıştım. Ona nasıl yaklaşmam gerektiğini kafamda tartarken orda olduğumu biliyormuş gibi kafasını kaldırıp direk gözlerime bakmıştı. Gözleri şişmiş ve kızarmıştı. Ağlarken dudağını ısırma alışkanlığından dolayı onlarda şişmişti. Ve Park Jimin kesinlikle yunan tanrılarından helliceydi.