VAMPİRE AWAKENING-YOONMİN

BÖLÜM 1

9 Mart 1993; Sınır.

Çığlıklar her yerden yükseliyor. Acı çığlıkların sebebi elindeki kılıcıyla düşmanlarını acımasızca öldürüyor. Her yeri kan içinde ancak umursayacak daha önemli şeyler var. Halkı var. Aileler var. Küçük, masum kişiler var. Onların korunmaya ihtiyacı var. Kralları ise onları elinden geldiğince koruyor. Arkadaşları, sürüsüne ihanet etmiş olan dostları.. hepsi yanında. Askerleri ona olan minnetini göstermeye çalışıyor ve melez olmalarını umursamadan savaşıyorlar. Bazıları gümüş dolayısıyla ölmek üzere, karanlığın pençeleri içinde. Yinede savaşıyorlar. Bu ülkeyi.. Bu halkı korumak için ellerinden geleni yapıyorlar.

"Biraz daha dayanın!"

Tok sesi yankı yapıyor savaş alanında. Ülkesi ayaklanmış yardıma.. Tek bir elden koşuşturuyorlar. Kurtlar ve vampirler sıkı dostluğu güçlendiriyorlar. Kahin rahatça savaşıyor. Biliyor çünkü.. kazanacaklar düşmana karşı. Dökülen onca kanın bedeli.. ödenecek. Güveni sonsuz kralına. Bu büyük savaş onların zaferiyle bitecekti. Ancak terslik sezdi kahin. Telaşa kapılmamak için uğraştı. Sezilerine inancı tam olsa gerek üzülmeye başladı. Biraz sonra düşman kalmadı.

"Kralım zafer bizim!"

Kral yine de savaşmayı kesmiyor. Kılıcını düşmana sallıyor. Kirli kan kokusu midesini bulandırıyor. Oysa nede güzel kokular solumuştu daha öncesinde. Birden burnuna ulaşıyor hafif bi koku. Belki gerçek belki değil.. kaybolup duruyor. Nasıl olur diye düşünmeden edemiyor. Dikkati dağılıyor. Kendine kılıç saplayan vampiri durduramıyor.

"Joon," diyor kahin arkadaşına. Birazda büyüyle uğraştığını biliyor. Arkadaşı diğer uçtan zihin duvarlarına çarpan sesle ona bakıyor merakla.

"Kokusunu alıyorum. Bul onu. Bul ve uyanışım için lanet başlat. Bul ki şimdi ölürsem onunla can bulayım. Bul ki onu.. hepinizi koruyayım."

Arkadaşı yutkunuyor. Zihninde dönen cümleler kralının sonu bildiğini gösteriyor. Laneti okuyor. Büyü Kral Park Jimin'in etrafını sarıyor. Kılıç kalbini deliyor. Halk feryat ediyor. Düşman çekiliyor. Kim Namjoon Kralın isteğini yerine getirmek için ant içiyor. O ve birkaç kişi dışında herkes Kralın öldüğünü sanıyor. Kral için törenler düzenleniyor. Kimse kılıcı Kral Park Jimin'in kalbinden çıkaramıyor. O gün gönüllerde yara açılıyor.

-----9 Mart 1993; Şehir.

Dışarıdaki seslere 2 katlı evdeki kadının çığlıkları eşlik ediyor. Sağında çok sevdiği eşi.. elini tutuyor sıkı sıkı. Yatakta ki kadın terden sırılsıklam. Derin nefesler alıp veriyor, kendini sıkıyor ve heyecanla beklediği dakikaları acıyla bitirmeye çalışıyor. Aralık bacakları arasından bi kadın konuşuyor sol tarafında olan kadın da ona destek çıkıyor ve karnına destek veriyor.

"Hadi kızım! Biraz daha dayan başını gördüm!"

Heyecanla daha çok ıkınıyor. Eşi heyecanla oğlunun doğmasını bekliyor. Kadın gözyaşları ve terleri içinde biricik oğlunu doğuruyor. Canı yanıyor ama biliyor ki oğlunu kollarına alınca önemi kalmayacak.

"İşte geldi! Bebek doğdu!"

Kadın nefes nefese kalıyor. Yarı baygın. Baba artık hazır. Oğlu sarılıp hızlıca kucağına veriliyor. Yüzünü inceliyor, kokusunu soluyor. Gözyaşları dökülmeye başlarken dudakları varla yok arasında bebeğin alnına değiyor ardından güzel eşinin alnını öpüyor. Oğlunu kadının kolları arasına veriyor ve ikisinin güzelliğini izliyor. Ardından ayaklanıyor tam o sırada ise kulaklarına acı feryatlar ulaşıyor. Arada geçen bazı cümleleri yarım yamalak duyuyor ancak olduğu yere çivilenmesine yetiyor. Kadınlar yavaşça ağlamaya başlarken adam da onlara eşlik ediyor sessizce.