chapter 2

24 1 0
                                    


"Ibahin ko ba yung music?"tanong niya sakin.

🎶dami pang gustong sabihin ngunit wag na lang muna🎶

"Wag na lang, actually i really like that song" sagot ko naman sakanya, no choice na hindi ako sumama sakanya at mukhang mabait naman at di naman nangangain ng tao.

🎶Hintayin nalang ang hangin tangayin ang salita🎶

"Hmm.. ano pala yung pangalan mo, cause you know ilang sec--"

🎶Wag mo akong sisihin Mahirap ang tumaya🎶

"Irene" maikli kong tungon sakanya.

🎶Dagat ay sisisirin Kahit walang mapala🎶

"So.. my name is Russel para alam mo, and nandito na tayo."sabi niya at bumaba na, shemper ako bumababa naren.

Wow..is this is a place?it's so beautiful right here fountain, a big doors!

Ang laki ng bahay! mas malaki pa yung sakanya!

"Hello senyorito, anong maipapanglingkot ko sayo?"sabi ng isang maid ata? pero parang maid nga.

"give her a room to sleep for today, at nandito na ba si mommy at daddy?"tanong niya pa.

"Kakasabi lang po ni senyorita at ni senyor na di sila makakauwi ng ilang araw."

"Okay, give her a clothes too."sabi niya at umalis na.

Ansama non ah iniwan ako dito sa maid na yon, amp.

"Madam, pasok na ho kayo para makita niyo na yung kwarto niyo."sabi ng maid at sinunod ko naman siya.

"Madam, nanjan na ho lahat ng kailangan mo, tawagin moko pag may kailangan ka pa."sabi niya at umalis na rin.

Nahiga ako sa kama at di ko na malayan na nakatulog na pala ako dahil sa sobrang pagod.

"arghh! ang ingay naman!sino ba yung tumatawag!"sabi ko.

"hello?sino ka ba istorbo ka nang tulog!"sabi ko sa kabilang linya.

"Tanga! si sana to! sabi sakin ng mga kapatid mo di ka pa daw umuuwi simula kagabi! nagalala na yung mga kapatid mo!" sabi ng kabilang linya.

at ngayon ko lang na realize kung anong oras na pala! omaygash! it's already 2 PM!

"okay okay!uuwi na ako!"sabi ko at saka ko pinatay yung call.

Irene anong katangahan ginagawa mo!depungal ka!"

"Hi!po!pwede niyo po ba akong ihatid?or nandyan po ba si russel?"tanong ko sa maid nila.

"Ay iha wala na si senyorito dito kakaalis lang at walang magdridrive sayo pauwi."sabi niya naman.

"Pwede pong makihiram ng car or kahit anong pwedeng masakyan?"tanong ko pa.

"Ay pwede naman iha"sabi niya at pumunta sa may drawer at hinagis yung susi sakin.

"Thanks po!" at lakad takbo naman ang ginawa ko para makarating sa pupuntahan ko, at ilang minuto ay natagpuan ko na rin!

Sumakay ako dito at mabilis ko itong pinatakbo at nakarating natin ako sa bahay.

"Ate!i miss you so much!kala ko na wala kana ate"sabi ni Aristotle na naiiyak.

"hush baby nandito lang si ate.."sabi ko bilang comfort lang sakanya.

"Ate!"

"Irene"

"San ka ba nang galing?!"pagalit na tanong ni mommy.

"Mom, di po kase ako nakauwi nang maaga tas yung bodyguard naman po wala tas--"

"Tas ano? pumunta ka sa jowa tas naglangpungan kay--"puntol ko yung sinasabi niyang walang kwenta.

"Mom! hindi nga yon yung nangyare! yung nang yar---"

"Bat hindi mo pa sabihin!atsaka kanino yang kotse na yan?! diba sa boyfriend mo!ayaw mo pang umamin na di kana virg---"

"Mom! i will explain it to you!oh, forget it. You will never gonna listen anyway." sabi ko at umalis don at pumunta na lang sa kwarto ko.

At ilang minuto pa ay....

"Ma'am, umails po sila, ikaw na lang po mag isa dito, pinaiwan ka po talaga nila." i heard my yaya said.

Phone is ringing

answer the call?...yes.

"Hello?sabi daw ng maid dito nanghiram ka daw ng kotse, bat hindi ka nalang nag--"

"Sino to?"

"Did you forget na agad? hay.. Im russel."sabi niya pa.

"Just go in my house then i will return it you, thank you."sabi ko at binababa ko na yung linya.

after a few minutes i heard a knock on my door.

"Ma'am, may tao po hinahanap ka."sabi ni yaya.

I open the door and "Just give him this keys."and before i shut the door i saw a face that so familiar to me.

I fall inlove with the fanboyTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon