Chapter 23

227 11 0
                                        

Favor

-

Nathalia's POV

Half month nang walang pasok ang Walker University. In that half month nothing strange happened. Last victim was Van. Ganto rin naman dati eh. The suspect will be silent and then suddenly give a hint.

"We're here." napatigil ako sa pag-iisip nang magsalita si Kuya Nathan.

Balik pasok ulit kami ngayon pero syempre doble parin ang pag-iingat namin.

"Take care, if you feel suspicious or strange, call me, or tell Adrian." he said. 'Adrian pa nga!'

"Sige po, Kuya, ikaw din mag-iingat ka." sabi ko saka  ako bumaba ng kotse.

As I was walking down the hallway into the room someone called me.

"Nathalia!" agad akong napalingon sa familiar na boses.

"Justine!" natutuwang sigaw ko saka mabilis na tumakbo palapit sa kanya. "How are you?" I asked. Matagal din naming hindi nakita ang isa't isa, nawala na siya sa isip ko.

"Ito, namimiss ka." ngumiti pa siya saka niya ako niyakap.

"Namiss din naman kita ah." sagot ko. "Where have you been this past few days?" nagtatakang tanong ko. Hindi ko man lang siya nakita o nakasalubong.

"Uhm, umuwi ako sa probinsya." he answered.

"Pasensya hindi kita nakukumusta nitong nakaraan ha?" nagsimula na kaming maglakad nang sabay.

"Oo nga eh." he chuckled.

"Naging busy kasi ako..." sabi ko sa kanya. 'But wait! Saan ako na-busy?'

"It's okay." sabi naman niya. Natahimik na kami hanggang sa natapat na ako sa room.

"So, asok na ako ah?" paalam ko kay Justine. "Mag iingat ka." dagdag ko. Tumango tango lang siya.

"Thanks, ikaw din." he winked at me before walking away. I shook my head and laughed and then I was about to enter the door when someone spoke, which startled me.

"Hi, Nathalia, right?" si Lily. 'Why is she here?'

"Y-yeah, hello."

"I assume wala pa kayong klase, pwede ka bang maka-usap sandali?" mahinhin na tanong niya, parang hindi makabasag pinggan.

'Ano naman kayang gusto niyang pag usapan?'

"S-sige..." I nodded softly to her, she nodded back then motioned me to follow her.

Hanggang sa makarating kami sa gilid. Walang masyadong tao dito.

'Bakit naman kaya dito pa kami mag-uusap?'

"Kayo na ba ni Adrian?" nagulat ako sa tanong niya.

"W-what?"

"Kayo na ba ni Adrian?" ulit na tanong niya sa sinabi niya. Actually narinig ko naman talaga siya, hindi lang ako makapaniwala sa tanong niya. 'Teka bakit niya tinatanong sakin 'to?'

"Why did you asked?" nagtataka kong tanong sa kanya. Umayos ako ng tayo, hindi ako komportable sa ganitong usapan.

"I notice you two were close, when I was with Adrian he wasn't that close to me." paliwanag niya.

"G-ganun ba?" close ba kami ni Adrian? 'Sht!'. Speaking of Adrian, walang hiya ang lalake na yun! Kahit medyo matagal na yun hindi ko makaklimutan ang pangma-manyak niya sa akin.

In My BloodTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon