10 days with you

Chapter 7

4 DAYS WITH YOU

"Life is too short. Grudges are a waste of perfect happiness. Laugh when you can. Apologize when you should and let go of what you can." – Unknown

—

I just want to be happy but why does something seem to stop me

"Ma I can't breath" mahinang tawag ko kay mama pero nagbell ako para marinig niya there is something wrong, naglagay siya ng bell dito sa table ko para pang tawag ko sakaniya iyo

"Omg" nag papanick nanaman siya

Nakahawak na ako sa dibdib ko dahil sa sobrang hirap sa paghinga

Napapaluhod na ako sa sakit habang umiiyak

"Please anak, hold on papunta na si doc" and yes she was right ang bilis ni doc buti nalang at nasa kabilang block lang namin siya

"I'm sorry Mrs. Gonzales but your daughter needs to rest, she can't handle kung lalabas pa siya lalo lang siyang mahihirapan, sorry to say but we all know na kaonting araw nalang ang natitira kaya alagaan mo ang sarili mo Hanggang may oras pa" he tapped my mom's shoulder

"Thank you doc" lumabas silang dalawa para makapag usap

I texted Kairo na hindi kame magkikita ngayon dahil aalis kame ni mama and hindi naman na siya nagtanong saakin ng kung ano ano dahil si mama naman ang kasama ko he is fine with that as long as si mama ang kasama ko

"You need to rest yourself kahit na ngayon lang please understand me, sa susunod na sabado ay magkikita naman ulit kayo ni kairo at kailangan mo ng maraming energy non" yes I need to rest dahil mag EK kame ni kairo sa saturday I need to gain more energy

"Yeah mom don't worry sinabihan ko na si kairo and please tell him na umalis tayo make any alibi to him nalang once na he ask you" I held her hand "thank you mom" and I closed my eyes and I rest myself for tonight

"Goodmorning ate!!" Nagising ako dahil may yumuyugyog ng balikat ko, pagmulat ko ng mata ang kapatid ko agad ang nakita ko

"Omygod nananaginip ba ako o andito ka talaga? Sampalin mo nga ako" hindi ako makapaniwala na andito siya ngayon dahil ang sabi nila ay sa 30 pa ang balik nila dito masyado naman atang napaaga

"Hi anak!" Bati ni mama saakin na nasa likuran ng kapatid ko

"Pinapunta ko dito si kairo, dahil gusto siyang makita ng lola mo" sakto gusto ko rin siyang makita ngayon, kailangan ko ng lakas

"Okay po ma, sasabihan ko din siya na sa friday nalang kame mag EK kase baka sarado ng 31 iyon kaya 30 nalang"

Kinulit ako ng kinulit ng kapatid ko, ang tagal din naming hindi nakapag kita dahil hindi sila makauwi dito dahil nag aaral siya doon mahal din kase ang ticket pabalik eh

"Ate please I know you are strong, malalabanan mo din yan ate, diba sabi mo nga sakin dati na kahit anong pagsubok ang dumating sa buhoy natin dapat labanan kase problema lang yan tao tayo kaya natin yan, please ate love na love ka namin" he was hugging me I thought he was gonna cry pero buti nalang ay hindi

"Angelo please take care of mom and lola gusto ko pag nawala ako gusto ko pa rin kayong makitang masaya, tuparin mo ang lahat ng pangarap mo alam kong kaya mo may tiwala ako sayo angelo and please angelo pakibantayan si Kairo para saakin" he looked at me, yung tingin na naaawa ayoko ng ganoon ayoko ng kinakaawaan ako fuck

"Yes ate, pero please don't say that ate, lumaban ka para saamin" makakalaban pa ba ako sa ganitong sitwasyon haha

"Sana angelo" I hugged him again