EightBorn V

Saruhan ve Eyşan

Ben Saruhan Kaya. Yaşım 25. Ben Los Santos şehrinde yaşayarak hayatımı kasaplıkla geçindiriyorum. Los Santos şehri oldukça tehlikelidir. Buraya alışmanız epeyce bir zaman alır. Ben burada doğmadım ama burada büyüdüm. Hayatımdan anlatacaklarım bu kadar. Ha birde annem ve babam malesef yoklar...

İşte bir sabah yine her zamanki gibi iş yerime doğru gitmeye başladım. İş yerime girdim ve akşama kadar yine aynı senaryo üzerinde et aldım, sattım, parçaladım ve yine sattım.

O gün akşam eve döndüğümde Kardeşim Altan beni aradı. Altan benim en sıkı, en samimi ve en sevdiğim arkadaşım, kardeşim, canım dostumdur. Birde Müko ve Doğa'da var. Altan bana bir kadından bahsetti. Sanırım beni daha önce bir yerde görmüş bir kadın. Altan ile arkadaşlar ve kadın benimle tanışmak istiyor. Kadının adı Eyşan.
Her neyse, Altan' dan konum istedim ve konum attığı yere kardeşim Müko ile beraber gittmeye başladım.

Müko ile tanışma hikayemiz cidden de komikti. Müko bu şehrin en iyi ve en samimi taksicilerinden birisidir. Onunla da zaten taksi sayesinde tanıştım.

Altan'ın attığı konuma her yaklaştığımızda bana bir heyecan biniyordu...

Yaklaşık 5-10 dakika sonra mekana geldik.

Ben aslında oldukça hödük, odun ama altın kalpli bir insanımdır. Mekana giriş yaptığımızda hayatımda gördüğüm en güzel kadını görmüş olmalıyım ki Altan'ın selamını bile duymamıştım. Eyşan'ın o kadar güzel bir fiziği, saçı, gözü vardı ki her karışı cennetten bir parçaydı sanki. Müko'nun beni dürtmesiyle beraber o alemden çıkış yapıp Altan'ın havada beklettiği elini sıktım ve;

Saruhan: N'aber Altan? Hayırdır akşamın bu saatinde önemli olan neymiş?

Altan: Abi anlattım ya işte Eyşan ablam seni görmüş ve arkadaş olmak istiyor.

Saruhan: Haa tamam doğru lan hep unuttuk. O zaman ben bi selam vereyim.

Altan: E, bence de artık bi selam ver.

Konuşma bittikten sonra benim yüzüm kızarmaya başlamıştı. Ve arkamda Müko'yla Alta'nın kikirdeme seslerini duyuyordum.
Tüm cesaretimi topladıktan sonra Eyşan'a:

Saruhan: Maraba Eyşan hanım, nasılsın?
Diyerek hödüklüğümü tekrardan belli etmiştim. Ama bu istemsizce oluyordu. Daha önce böylesine güzel bir kadınla konuşmamıştım.

Eyşan: Merhaba Saruhan bey. İyiyim teşekkür ederim, siz nasılsınız?

Saruhan: Allah'a şükür bende iyiyim. Daha önce tanışmış mıydık?

Eyşan: Hayır tanışmaya fırsatımız olmamıştı ama sizin dükkanınıza daha önce gelmiştim.

Saruhan: Allah Allah hiç hatırlamıyorum.

Eyşan: Ee, Altan

Altan: Ne ee abla?

Eyşan sessiz şekilde: Eee Altan!

Altan: Ha! Doğru ya. Pardon abla. Saru abi gel hadi geçelim içeriye ayakta kaldık. Kahve falan içelim.

Saruhan: Tamam kardeşim geçelim hadi. Eyşan hanım önden buyurun.

Eyşan: Sağolun Saru bey. Çok naziksiniz

Saruhan Müko'ya: Lan Müko ben bi heyecanlandım içim kıpraşıyo.

Müko: Abi hadi hayırlı olsun.

Saruhan: Ne hayırlı olsun lan!?

Müko: Anlarsın daha sonra abi, geçelim hadi içeri.
Dedi ve hep beraber içeri geçtik.

İçeri geçtikten sonra sohbete öyle bir dalmışız ki saatin ne kadar hızlı geçtiğini anlayamamışız bile. Biz konuşurken Doğa'da gelmişti, oda sohbete dahil olmuştu.
Epey eğlenmiştik viskiler, vodkalar (vodka ismini unutmayın) havadaydı. İçerisi kahkaha sesiyle doluydu.

Bi yarım saat sonra Altan, Müko ve Doğa gitmişlerdi. Biz de Eyşan hanımla kalmıştık. Amacımız kötü değildi ama ikimizde anlamıştık ki ilk buluşmada birbirimizden hoşlanmışız. Birbirimiz hakkında sorular soruyor, kahkahalar atıyorduk.
Artık gece yarıyı geçmişti ve bizde mekandan ayrılmaya karar vermiştik. Ama kafamız o kadar güzeldi ki işimiz olmasa sabaha kadar burada kalabilirdik.
Sonra ben o sarhoş kafayla;

Saruhan: 'Eyşancım nereye gidiceksin seni bırakabilirim."
demiştim. Eyşan'da: "Olur." demişti.

Saruhan: "Lan Müko da gitti ama. En iyisi yürüyerek gidelim."dedim ve önce Eyşan'ın evine doğru gittik. Giderken sürekli gülüyor salak salak hareket edip şarkılar söylüyorduk.

Sonra Eyşan'ın evine geldik.

Eyşan: "Saru gel kahve içelim. Sarhoş hâlde eve gitme."
dedi. Bende olumlu şekilde kafamı salladım... Eyşan kahveleri yaptı, içtik ve ben biraz daha ayık hâle gelince eve doğru gitmeye başladım.

Ben bu şehrin tanındık bir abisiydim beni seven yüzlerce kardeşim vardı Los Santos'da. Her neyse

Yolda giderken Eyşan, eve geldiğimde Eyşan hatta yatağımda uzanırken bile aklımdaydı Eyşan. Ona aşık olmuştum. Ve o gün yatağımda sızıp kalmıştım. Ama sabah iş vardı.
Yine aynı senaryo ile işe gidecektim.

O günü öyle geçirdim. Ertesi günü de, ondan sonraki günü de. 2 ay yine aynıydım ama Eyşan ile hâlâ konuşuyorduk, yine buluşuyorduk. Ben hastaydım, oysa benim ilacım.

Ve artık Eyşan ile çıkıyorduk. Benim hayat arkadaşımdı Eyşan. Onunla çok mutluydum. Hiç olmadığım kadar...

Birinci kısım bu kadardı, oy vermeyi unutmayın. Teşekkürler ❣️