KIETH POV
Salamat naman at nakauwi na ako ng bahay, mas nagiging panatag kasi ako pag dito ako sa bahay nagpapagaling..
Bumukas ang pinto ng room ko at niluwa nito si Mommy..
"Ahmm.. ijo are ok now?" tanong ni mommy.
"Ah, sa ngayon po, hindi na sumasakit ang ulo ko, at compare kahapon,
mas kaya ko ng tumayo."-ako
"Ah, salamat naman at naging ok kana, get up na, dinalhan kita ng breakfast, kasi kagabi, kaunti lang ang kinanin mo eh, kaya dapat bumawi kana ngayon ng maka pasok kana bukas..''-mom
"Ah, thanks Mom, ang sweet mo talaga.. asan po si Dad? tanong ko sa kanya habang sinusubo ang pagkain.
"Ah, sorry anak ha, hindi sya nakauwi, pero kung gusto mo syang makita, I call him, for sure uuwi yon para makita ka..
"Ah, hwag na po Mom, I understand Dad's situation.
"Niyakap na lang ako ni Mommy at naramdaman ko na may mainit na likido sa bumabasa sa damit ko, at alam ko na kung ano yon...
"MOM, are you crying?"-tanong ko
"NO, hindi anak, tumatawa ako..."-sarkastik pa rin kahit na umiiyak
"hahaha.. Mommy naman eh..sabi ko sa kanya...
"At pinahid nya na lang ang mga luha nya, ikaw kasi, masyado mo akong pinag alala, hwag mo ng gagawin ulit yon ha.."-sabi nya
"Opo Mom, hinding-hindi ko na yon gagawin ulit.."-sabi ko
"Ikaw na bata ka, take care or yoursef palagi ha, at hwag mo ng kalimutang uminom ng gamot ha?!"-Mom
"Yes Mom, pero ano po bang sinasabi nyong iinom palagi ng gamot? diba masakit lang ang ulo ko at pagod kaya ako nahimatay?"-maang kong tanong
Natigilan si Mommy ng ilang sandali at nakita ko kung pano nag-iba ang mukha nya, kanina parang alalang-alala ngayon parang takot na takot na expression ng mukha ni Mommy? ano kaya ang problema?
"Mom, ano po ang problema? bakit kayo nagkakaganyan?"-tanong ko
At doon lamang natauhan si Mommy ng nagsalita ito.
"Ah, kwan, oo nga, nakalimot kasi ako, at tyaka ang tinutukoy ko ay ang mga vitamins mo para pangontra ng stress, hahaha, at tumawa sya ng pilit.
''Hindi ko na lang iyon pinansin at kumain na kami, gusto ko kasing ma enjoy ang moment na to, minsan lang kasi, hahaha..
"Ah, ijo, kain ka lang dyan ha, may tatawagan lang ako..at lumabas na sya sa kwarto ko...
BINABASA MO ANG
PLEASE... Don't Love Me.
ЮморThis is the story that will challenge the FAITH, HOPE AND LOVE of girl in knowing the dark past of her beloved. This is the story that will show how acceptance and forgiveness is being given at right time and in the place. Hope you enjoy my story...
