Benim Kiraz Çiçeğim [Yongyoung] ✓

FİNAL

Yazar Anlatımından

Dongyoung Kapıya Resmen Uçarak Gelmiş, Açtığı Gibi Karşısında Ona Gülümseyerek Bakan Taeyong İle Karşılaşmıştı.

Ama Aniden Heyecan Yapan Dongyoung, Kapıyı Geri Kapatıp Yüksek Notada Bir Çığlık Patlatmış, Ardından Hiçbir Şey Olmamış Gibi Kapıyı Açıp Kendisine Gülerek Bakan Taeyong'a Bakmıştı.

"Sen Az Önce Çığlık Mı Attın?"

"Olabilir, İçeriye Gelmek İster Misin?"

"Neden Olmasın?"

Dongyoung Geri Çekilip Taeyong'a Geçmesi İçin Yer Vermiş, Taeyong İçeri Girdikten Sonraysa Kapatmıştı Kapıyı.

"Oturma Odası Şu Tarafta-"

Arkasını Döndüğü Gibi Taeyong İle Burun Buruna Gelen Dongyoung, Cümlesine Tamamlayamamıştı.

"Oturma Odasına Geçip Boşa Zaman Kaybetmeyelim Diyorum. Şimdi, Sana Sarılmak İstiyorum. Kokunu İçime Çekmek, Kiraz Dudaklarının Tadına Bakmak İstiyorum Ben."

Taeyong, Kapı İle Arasına Sıkıştırdığı Dongyoung'un Belini Kavrayıp Narin Bedeni Kendine Çekmiş; Ardından Dudaklarına Yapışmıştı Cevap Beklemeden.

Dongyoung İse Şaşırsa Dahi Karşılık Vermişti Kendisini Öpen Dudaklara. Kollarını İse Taeyong'un Boynuna Atıp Tek Vücut Olmalarını Sağlamıştı.

"Ah, Taeyong!"

Dongyoung, Dudaklarını Isıran Taeyong'un Ağzına Doğru İnlerken; Taeyong Dudaklarını Çekip Dağılmış Surat İfadesiyle Kendisine Bakan Dongyoung'a Bakmış, Ardından Başını Boynuna Gömmüştü.

"Benim Kiraz Kokulum..."

Taeyong, Dongyoung'un Boynuna Küçük Küçük Öpücükler Kondururken; Dongyoung, Hızlı Hızlı Nefes Alıp Veriyor, Heyecanını Dizginlemeye Çalışıyordu.

"Taeyong-"

"Çok Güzelsin Sen Kim Dongyoung. Kiraz Ağaçlarından Daha Çok Hem De."

Dongyoung, Duyduğu Cümlelerle Gözyaşlarına Engel Olamazken; Taeyong, Başını Beyaz Boyundan Kaldırıp Ağlayan Bedene Bakmıştı.

"Ağlıyor Musun Sen?"

Taeyong Şaşkınlıkla Konuştuğunda, Dongyoung Çatlayan Sesiyle Cevap Vermişti Ona.

"Ağlıyorum, Çünkü Beni Çok Güzel Seviyorsun Sen. Bu Haksızlık!"

Taeyong Gülerek Başını İki Yana Salladı. Ardından Burnunu Dongyoung'un Burnuna Sürttü Ve Fısıldadı Kimsenin Duymasını İstemiyormuşçasına.

"Hayır, Asıl Haksızlık Senin Bu Kadar Güzel Olman. Diğer İnsanlar Seni Ne Kadar Kıskanıyor, Biliyor Musun Sen?"

Dongyoung, Taeyong'tan Gelen Övgüyle Hafifçe Kıkırdadı. Belli Etmemeye Çalışıyordu Ama Çok Hoşuna Gitmişti Bu Övgüler.

"Hayır, Bilmiyorum. Çünkü Güzel Olduğumu Düşünmüyorum..."

Taeyong Ağzını Abartarak Açıp Ayıplar Gibi Baktı Dongyoung'a. Dongyoung Kendini Güzel Bulmuyorsa, Kimse Bulmamalıydı.

"Saçmalama Dongyoung. Sen Bu Dünyada Kiraz Ağaçlarını Rakip Olacak Tek Güzelliksin. Bir Başkasını Kabul Etmem."

Bu Konuda Haklıydı Taeyong.

Kim Dongyoung Güzeldi, Kiraz Ağaçlarını Kıskandıracak Kadar Hem De.

...

Saçma Bir Şekilde Bitirmiş Gibi Hissediyorum.

Neyse, Umarım Beğenmişsinizdir~

-Kage