Arkadaşlarıyla bir gün okulda babalarının işleri hakkında konuşmuşlardı. Kari, babasının manav olduğunu söylemişti. Bruno doğru olduğunu biliyordu; çünkü şehir merkezinde bir
manav dükkânı işletiyordu. Daniel, babasının bir öğretmen olduğunu söylemişti, bu da doğruydu; çünkü uzak durulması gereken büyük çocuklara ders veriyordu. Martin, babasının aşçı olduğunu söylediğinde, Bruno bunun da doğru olduğunu
biliyordu; çünkü babası bazen Martin’i okuldan almaya geldiğinde üstünde beyaz iş gömleği ve önlük olurdu.
Fakat arkadaşları, babasının ne iş yaptığını sorduğunda Bruno, bilmediğini fark etti. Tek söyleyebildiği, babasının izlenmesi gereken biri olduğu ve Fury’nin onun için büyük şeyler düşündüğüydü. Ah, ayrıca harika bir üniforması da vardı.
“Çok önemli bir görev,” dedi anne, bir an tereddüt ederek. “Çok özel bir insan gerektiren,çok özel bir görev. Bunu anlayabilirsin, değil mi?”
“Hepimizin gitmesi şart mı?” diye sordu Bruno.
“Elbette şart,” dedi anne. “Babanın yeni görevine tek başına gitmesini ve orada yalnızlık çekmesini istemezsin, değil mi?”
“Sanırım hayır,” dedi Bruno.
“Onunla olmazsak baban hepimizi çok özler,” diye ekledi anne.
“En çok kimi özlerdi?” diye sordu Bruno. “Beni mi’, Gretel’i mi?”
“İkinizi de eşit derecede özlerdi,” dedi anne. Ayrımcılık yapmamak gerektiğine inanırdı.
Bruno annesinin bu inancına saygı duyardı, özellikle de en çok kendini sevdiğini bildiği için.
“Ama ya evimiz?” diye sordu. “Biz yokkenevimizle kim ilgilenecek?”
Anne içini çekip odaya bir daha hiç göremeyecekmiş gibi baktı.
Çok güzel bir evdi. Bodrumu da sayacak olursak bir de Bruno’nun, parmak uçlarına basıp çerçeveyi sımsıkı tutarak Berlin’i baştanbaşa görebildiği eğik camlı, çatı odasını
eklemek şartıyla toplam beş katlıydı. Aşçı bütün yemekleri bodrumda yapardı, o sırada Maria ve Lars masada oturup konuşur ve kullanılmaması gereken sözcüklerle tartışırlardı...
“Şimdilik evi kapatmak zorundayız,” dedi anne. “Ama bir gün geri geleceğiz.”
“Peki ya aşçı?” diye sordu Bruno. “Lars ve Maria?., Onlar bu evde yaşamayacaklar mı?”
“Onlar da bizimle geliyorlar.” diye açıkladı anne. “Şimdilik bu kadar soru yeter. Belki de yukarı çıkıp eşyalarının toplanmasında Maria’ya yardım etmelisin.”
