Το καλοκαίρι του 2018 η παρέα μου ήταν περίπου στα 10 άτομα τα οποία τα ήξερα από το γυμνάσιο, βγαίναμε, πίναμε και περνούσαμε ατέλειωτες ώρες συζητώντας. Ένα πρωί είχα κανονίσει με την Λυδία να βγαίναμε για καφέ αλλά τελευταία στιγμή το ακύρωσε για προσωπικούς λόγους και αποφάσισα να βγω μόνη μου. Φτάνοντας στην καφετέρια πετυχαίνω στον δρόμο τον Πάνο,ο οποίος κατά τύχη πήγαινε και αυτός για καφέ οπότε αποφασίσαμε να πάμε μαζί. Μπαίνοντας βλέπω ένα τραπέζι στο βάθος κενό, παρόλα αυτά ο Πάνος ήθελε να κάτσει άλλου,δέχτηκα . Όπως λέγαμε στον σερβιτόρο τους καφέδες μας βλέπω να μπαίνει στο μαγαζί η Λυδία. Δεν με είδε και ανέβηκε στο δεύτερο όροφο του μαγαζιού. Ρώτησα τον Πάνο εάν ήξερε κάτι και το αρνήθηκε. Θέλοντας να μάθω με ποιον είχε βγει και γιατί μου είπε ψέματα σηκώθηκα,ανέβηκα στον δεύτερο όροφο και προχώρησα στο τραπέζι που καθόταν. Καθόταν μόνη της ,κάποιον περίμενε. Την χαιρετάω και κάθομαι μαζί της, φαινόταν αγχωμένη οπότε την ρώτησα τι έχει. Μου απάντησε με ένα απλό τίποτα,δεν έκατσα πολύ ,όμως την ρώτησα γιατί μου είπε ψέματα και μου είπες πως τσακώθηκε με τους γονείς της και ήθελε να μείνει μόνη. Κατεβαίνοντας στον κάτω όροφο με την άκρη του ματιού μου βλέπω πως με τον Πάνο καθόταν η Μαρία. Πηγαίνω,κάθομαι και την χαιρετάω.
Μαρία: Πως και από εδώ;
Εγώ:Τι εννοείς;
Μαρία:Νόμιζα ότι θα έβγαινες με την Λυδία.
Εγώ:Της έτυχε κάτι προσωπικό και το ακύρωσε.
Μαρία:Αααα!
Εγώ:Εσύ πως και από εδώ;
Μαρία:Θα βγω με τον Μάνο. Όπου να'ναι θα έρθει.
Όταν έφτασε ο Μάνος δεν ήταν μόνος,μαζί του ήταν ο Κώστας και η Φένια. Τους είπαμε να κάτσουν μαζί μας αλλά μας είπαν ότι έχουν κανονίσει με την Λυδία. Όταν τους ενημέρωσα ότι η Λυδία είναι στο πάνω όροφο έδειξαν έκπληκτοι και προσπάθησαν να μου πουν ότι δεν είδα καλά. Δεν απάντησα. Η ημέρα πέρασε ευχάριστα μέχρι που όλα μου ήρθαν ανάποδα.
Η συνέχεια της ιστορίας θα ανέβει στις 22/4.
(Τα ονόματα της ιστορίας έχουν αλλαχτεί για προσωπικούς λόγους)
