Aralık ayi,her zamankinden farklı sanki, daha soğuk , daha sessiz, daha bir ürkütücü geceler...Bugün 21'i , soğuk bir pazar sabahı.. Yorganin dışında adeta buz tutmus burnum. Daha fazla dayanamiyor vücudum soğuğa ve uyaniyorum.Rutubet kokusu odayi sarmis..Sabahın 6 sı ,Gri ve yagmurlu bir hava var, sisten ancak bahçe kapısı görünüyor. Sararmış perdeleri aciyor ve az da olsa gri bir aydinlik giriyor iceri..Dün gece yine Elmas teyzenin verdiği çalı cirpinin külleri var sobada..O da olmasa sabahi göremeyecektim soğuktan. .Görülecek ne var sanki diyorum bu yoksulluk ve yalnizlikla.Ama yine de üşümek bile güzel geliyor insana..Ne var ki yillardir en son ne zaman güzelce isindigimi hatırlamıyorum bile..
Aksi bir görünüşü, kisa boyu,kalin kaşlari , üzerinden hic cikarmadigi yesil hirkasi ve deniz mavisi gözleri olan dünya tatlısı biri o..Oğlu ve eşini depremde kaybetmiş..Kocasindan kalan 3 ayligiyla kendi kendine yeten hatta neredeyse hergün beni doyuran, yakacak veren,annelik içgüdüsü ile yardim eden benim tek yakinim o..Daha doğrusu yakinimdi..
Her sabah erkenden uyanan Elmas teyze, beni uyandırmaya kiyamaz, bahcede hic ses cikarmadan tek arkadaşı, çocuğu belki de torunu Kara Kız ' i dolastirirdi. Koyu kahve uzun tüyleri olan ispenc cinsi tavugundan bahsediyorum.Ama bu sıradan bir tavuk degildi, evladi gibiydi sanki, onun her söylediğini anlıyor ve asla sözünden çıkmıyordu. .Sabahlari onun sobasini temizler ve cayini demlerim, bana o kadar alışmış ki, ben gelmeden kahvalti etmez sobasini yakmazdi..
Yataktan kalkıp, soguk koridor dan geçerek banyoya gidip yüzümü yikamaliyim ama hic cikasim yok. .En azindan su an daha fazla soğuğa hazır degilim..Ama kalkmaliyim artik, Elmas Teyze de Üşüyordur ve sobasini temizleyip cayini koymaliyim..Aslında saglikli, kuvvetli ve becerikli biridir kendi işini kendi yapabilir.Yine de beni bekler her sabah ya da ben beklediğini düşündüğüm icin gidiyorum. Belki de vefa borcu bu, tam da emin değilim.
