Anastascia's POV
Naka titig ako sa batang lalakeng dume dede ngayon sa akin.
Hanggang ngayon hindi parin ako maka paniwala.
Bagay na bagay sakanya ang kulay asul nyang mata.
Pano ngaba nangyare ang ganto?
Walang may alam sa baryo ng totoong nangyare.
Pinalabas nalang namin na nag punta talaga kameng baryo para dun manganak.
Si mama ay tulala sa harapan.
Hindi parin sila maka paniwala sa nangyare.
Panong nabuntis ako eh virgin ako.
VIRGIN NA VIRGIN!
Naka tulala ako habang pinapa dede ang anak ko ng maka rinig ako ng isang nakaka tindig balahibong bulong.
" sana ako rin "
Napa lingon lingon ako.
Wala naman akong kasama dto sa likod.
Naka lingon ako sa batang karga ko.
Tulog nato ng mahimbing.
Napaka gwapong bata.
Napaka tangos ng ilong.
Maputi.
Makapal ang buhok.
Anak koba talaga to?
" tasya baba na. "
Tawag sakin ni mama.
Naunang pumasok si mama sa bahay.
" TASYAAAA! "
Sigaw ni mama
Nagulantang ako kaya napatakbo ako habang hawak ko ang bata.
Jusko.
Nagulat ako sa bumungad sakin.
Mga mamahaling gatas.
Mga diaper.
Mga bagong damit at short na pambata.
May mga feeding bottles pa.
Halos kompleto.
Walang sulat na nakalagay.
" san galing ang mga to? "
Takang tanong ni mama.
" ewan ko ma. Mag kakasama tayo diba "
" sigurado akong galing eto sa ama ng bata.. Pero sino? "
- mama
" ihiga mona yang anak mo sa kwarto at halatang himbing na himbing ang tulog ng apo ko "
Hindi galit si mama.
Sadyang nagulat lang rin eto tulad ko sa mga pangyayari.
Tuwang tuwa panga etong nilalaro kanina ang bata.
Lux finlay ang ipapangalan ko sa anak ko.
Inihiga ko ang bata sa higaan ko saka ako lumabas saglit.
Para lamang walang nangyareng pangangak.
Wala na akong maramdamang sakit.
Pero kanina ay halos mamatay nako sa sakit.
Inayos ko ang mga gamit na nasa lamesa.
Narinig ko ang pag iyak ng bata.
Dali dali akong nag tungo sa kwarto.
Bigla etong natigil.
Naka tingin ang bata banda sa akin.
Ang ganda ng mga mata neto.
At antangos pa ng ilong.
May kamuka ang bata pero diko ma wari kung sino.
Ang bata ay pumikit.
Lumapit ako rito.
Napaka amo ng muka neto.
" anong balak mo tasya? "
Napalingon ako.
Si mama pala.
" hindi ko po alam "
Sabi ko rito.
Napa buntong hininga si mama.
Naupo eto sa gilid ng bata.
" napaka gwapong bata ng anak mo tasya "
Bulong ni mama.
" napaka misteryoso ng nangyare "
Dagdag pa nya.
Ngumiti ako ng pilit.
" ambilis ng mga pangyayare ma. Parang kahapon lang wala pakong anak, tapos ngayon meron na "
Sabi ko rito at pilit na natawa.
Ngumiti si mama.
" kaya wag ka ng isip bata. Kase meron kanang
batang aalagaan. "
Sabi ni mama tsaka hinimas ang muka ng bata.
" buti na lamang ay hindi iyakin tong anak mo. Mabait, parang may sarili ng pag iisip "
Muling sabi ni mama.
" oo nga po eh. Narinig ko lang kaninang umiyak, pero pag pasok ko tumahan din ng kusa "
Sabi ko.
Ngumiti si mama.
" lalabas nako. Mag pahinga kana din "
Sabi mi mama.
Tumango ako.
Tsaka lumabas si mama.
Napatitig ako sa batang mahimbing na natutulog.
Sino kaya ang ama mo?
Bakit parang may kahawig ka?
CH
