Love between us

part(2)❤️

zawgyi

At jungkook'side~

ႀကီးမားတဲ့အေဆာက္အအံုႀကီးရဲ႕အခန္းတစ္ေနရာမွာဟိန္းထြက္ေနတဲ့အသံတစ္သံ~~~

"မင္းတို႔ဒီေလာက္ေလးေတာင္အျဖစ္ရွိေအာင္မလုပ္နိုင္ၾကဘူးလား!!!!။ငါမင္းတို႔ကိုအလကားခိုင္းေနတာမဟုတ္ဘူးေနာ္လစာေပးခိုင္းထားတာအလုပ္ကိုယူထားတဲ့ပိုက္ဆံနဲ႔တန္ေအာင္လုပ္ေပါ့။ေနာက္တစ္ခါဒီလိုစာရင္းအမွားေတြ႕လို႔ကေတာ့မင္းတို႔အကုန္လံုးအလုပ္ျပဳတ္ၿပီသာမွတ္။ၾကားလားအားလံုး!!!။ " "ၾကားပါတယ္ceo" "သြားၾကေတာ့။"

"ဟင္း~~~လူေတြဘယ္လိုမွန္းကိုမသိဘူး။အလုပ္လုပ္ရင္ေသခ်ာေအာင္မလုပ္နိင္ဘူး။အခုလည္းၾကည့္လြန္ခဲ့တဲ့တစ္ပတ္ကလုပ္ခိုင္းထားတဲ့နွစ္ခ်ဳပ္စာရင္းေတြကိုအမွားေတြခ်ည္းပဲလုပ္လာတယ္။အခ်ိဳးမေျပလို႔ေျပာရင္လည္းမ်က္နွာေတြကဇီး႐ြက္ေလာက္ပဲရွိေတာ့တယ္။မေျပာလို႔လဲမရဘူးေလအခ်ိန္လည္းေပးထားရဲ႕နဲ႔မွားၾကတာကို။ၿပီးေတာ့jeonလုပ္ငန္းစုရဲ႕တစ္ဦးတည္းေသာသားceo jeon jung kookဆိုတဲ့နာမည္ကိုအပ်က္မခံနိုင္ပါဘူး။ေျပာရင္းနဲ႔ေဒါသထပ္ထြက္လာအံုးမယ္။ကိုယ့္အလုပ္ကိုယ္လုပ္တာပဲေကာင္းတယ္။ဟူး~~~"

At lunch time~
ေဒါက္~ေဒါက္~ေဒါက္
"ဝင္ခဲ့" "ceo " "အတြင္းေရးမႈးေဂ်ာင္ဘာကိစၥလဲ။" "ေန႔လည္စာစားခ်ိန္ပါ။ceoဒီေန႔ဘာစားမလဲ။က်ေနာ္ဘယ္ဆိုင္မွာဘာဝယ္ေပးရမလဲ။" "ဒီေန႔ေနလည္စာကိုေတာ့အရင္စားေနက်စားေသာက္ဆိုင္ကပဲမွာလိုက္။ၿပီးေတာ့ငါcoffeeေသာက္ခ်င္ေသးတယ္။" "nae ceoက်ေနာ္အခုပဲသြားဝယ္လိုက္ပါ့မယ္။" "ခနေနအုန္း။coffeeကငါကိုယ္သြားဝယ္လိုက္မယ္။ေန႔လည္စာပဲသြားဝယ္လိုက္ပါ။သြားလို႔ရၿပီ။"

"ဘာေၾကာင့္လဲေတာ့မသိစိတ္ထဲကေန'jungkook coffeeကို ကိုယ့္ဘာကိုသြားဝယ္လိုက္´လို႔ေျပာေနသလိုပဲမို႔ကိုယ္တိုင္ပဲထြက္လာခဲ့တယ္။တစ္ခုခုကက်ေနာ့္ကိုတစ္ေယာက္ေယာက္နဲ႔ေတြ႕ေအာင္တြန္းပို႔ေနသလိုပဲလို႔ထင္မိတယ္။"  အေတြးေတြကိုလက္စသတ္ၿပီးကားနဲ႔coffeeဆိုင္ကိုေမာင္းထြက္ခဲ့တယ္။

at coffee shop~~
jk's pov 'coffeeဆိုင္ထဲမဝင္ခင္ဆိုင္ထဲကထြက္လာတဲ့သူတစ္ေယာက္ကက်ေနာ့္ကိုဝင္တိုက္မိသည္။မေတာ္တဆဟုမွတ္ကာခြင့္လႊတ္နိုင္ေပေသာ္ျငားထိုသူ၏coffeeကက်ေနာ့္ရင္ဘက္ေပၚက်ခ်ိန္မွာေတာ့ပူသြားသည္မို႔ခြင့္မလႊတ္နိုင္ေခ်။ဘယ္လိုသူကမ်ားဒီလိုဝင္တိုက္သလဲလို႔ဝင္တိုက္တဲ့သူကိုၾကည့္လိုက္ေတာ့အလယ္တန္းေက်ာင္းသားသာသာေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။ဒါေပမဲ့မ်က္
လံုးေမွးေမွး၊ပါးေဖာင္းေဖာင္းနွင့္ျပင္ဆင္ျခယ္သထားျခင္းမရွိဘဲပန္းႏုေရာင္ျဖစ္ေနသည့္နႈတ္ခမ္းဖူးဖူးေလးမ်ားကခ်စ္စရာေကာင္းသလိုဆြဲေဆာင္မႈလည္းရွိသည္။ဒါေပမဲ့ဒါကလည္းငါ့ဆီကတစ္ခုခုလိုခ်င္လို႔အကြက္ဆင္တာလဲျဖစ္ခ်င္ျဖစ္မွာေပါ့။လြန္ခဲ့တဲ့.........ကလိုေပါ့။´ဒါနဲ႔က်ေနာ္လည္းသူ႔ကိုေဒါသနဲ႔ရင့္ရင့္သီးသီးေျပာလိုက္တယ္။သူ႔အမွားဆိးေတာ့ခါးကိုက်ိဳးက်မတက္ကိုင္းတားၿပီးေခါင္းကိုအေသငံုကာေတာင္းပန္ေနေသာသူ႔ကိုၾကည့္ရတာသူ႔ကိုေျပာမိတာအားနာသလိုျဖစ္လာတယ္။သူဘက္ကမွားတယ္ဆိုေပမဲ့က်ေနာ္ဘက္ကလည္းကုမၸဏီကိစၥကိုေခါင္းထဲေရာက္ေနတာေၾကာင့္သူ႔ကိုမေတြ႕လိုက္ျခင္းသာ။
က်ေနာ္သူ႔ကိုသြားခိုင္းလိုက္ၿပီက်ေနာ့္စိတ္ထဲမွာေတြးေနမိတာကက်ေနာ္သူ႔ေျပာတာေတြကိုယံုၾကည္ခ်င္တယ္။က်ေနာ္သူ႔ကိုယဳံုၾကည္ခြင့္ရွိတယ္မလား။ဒါမွမဟုတ္က်ေနာ္သူ႔ကိုယံုၾကည္မွရေတာ့မွာလား။