You Make Me A Maniac/ J.K

1.

Gözlerimi yine şu alarm sesi ile açtım elimi yatağımın yanındaki çalar saate uzatıp alarmı kapattım. Yatağında doğrulup kendime gelmeye çalışıyordum yatağımdan sesizce kalkıp küçük dairemi turlattım. Abim hala gelmemişti ne bekliyordumki, sonuçta o bir mafyanın adamı. Kim bilir belki şu an ölmüştür yada hapistedir pislik bir insandı sonuçta, kendime rağmen hazırlayıp yemeye başladım o sırada bir daha daireme baktım içeriye uzun zamandır güneş girmiyordu, perdeleri açmıyorduk sonuçta tehlike altındaydık. Yemeğimi bitirdikten sonra üstümü değiştirdim ve cantamı alıp içine abimin odasından aldığım silahı koydum. Kapıya yöneldiğimde kapı tekmelenmeye başladı biri zorla girmeye çalışıyordu ben ise hemen çantamdaki silahı alıp kapıya doğrultum çok korkmuştum sadece bir iki defa silah kulanmıştım bununla kendimi koruyamazdım, kaçmalıydım. Hızlıca bir cama yöneldim perdeleri açtığımda gözlerim kamaştı, gözlerimi kısarak aşağa baktım 6. Kattaydım aşağı atlayamazdım kapana kısılmıştım. O sırada adamlar çokdan kapıyı açmayı başarmıştılar ve içeri girdiler, elimdeki silahı onlara doğrultum onlarda bana doğrultmuştu 6 tane adam vardı takım elbiseleri vardı tabi'ya mafya adamları.

-Kim joon burada değil

Dedim ama onlar hiç beklemediğim bir şey söylediler bu beni o kadar sarsmıştı ki adamın dediği şeyleri algılayamıyordum.

- zaten senin için geldik, abin hayatının bağışlanmasına karşılık seni patrona sattı.

Şok olmuştum ne diyorlardı ne saçmalıyorlardı

Bu ailemin ölümünden sonraki en büyük şok yaşamamdı bunlar ne saçmalıyor. Kendime gelip suratıma hafif bir alaycı gülüş ekledim.

- bende sizle gelicektim ya

Adam arkamdaki adamlara kaş göz yaptığında içim bir tedirgin oldu arkamı dönüp arkamdan bana yaklaşan adamlara ayağımla önce kafalarına sonra karınlarına sert bir tekme geçirdim en sonunda erkekliklerine dizimle vurdum. Kendimi hızlıca daireden attım geride kalan adamlar peşimden koşuyordu elimdeki silahı yere attım zaten bir işime yaramayacaktı. Ayakkabım olmadan yol boyu koşmuştum, zaten yaşadığım bina şehirden uzak bir bölgedeydi biraz uzağında bir orman vardı o ormana girersem izimi kaybetirebilirdim evet ormana gitmeliydim.

...

Ormanın içine girdikten bir süre sonra izimi kaybetirmiştim ama ayaklarımda bir sürü yara ve çizik oluşmuştu ve koşarken ayağıma takılan taş ile yere düşmüştüm ayağım incinmiş olmalı bu durumda hiç bir şey yapamam, zaten çok yorulmuştum, ağzımı kapatarak sesli ve hızlı nefes alamamı engelliyordum. Ama işe yaramış gibi durmuyordu, biraz ilerimdeki ağaçların arasından çalı hışırtıları duydum.