Hikayeyi yazmamda bana yardımcı olantaehyungsaranghee teşekürlerimi iletirim😗
Gözlerimi açtığımda karanlık bir odada olduğumu fark ettim bir yandan etrafıma bakınırkene bir yandanda en son olanları hatırlamaya çalışıyordum. Evet her şeyi hatırlıyordum.
Nerden geldiğini bilmediğim ay ışığı etraftaki tozu bir yana önümde sayamadığım kadar fazla ve çalışan kameralarıda gözüme vuruyordu, bu beni bayağa rahatsız etmişti.
Olduğum yer soğuktu ve benim karnım hala açtı ve ölesiye susamıştım, tam bu sırada gözüme önümde duran su şişesine carptı çok susamıştım, tam ayağa kakacağım sırada bağlı olduğumu fark ettim. Almak için ne kadar uğraşsamda olmamıştı.
...
Bir süre sonra kapı sesi duymuştum birisi içeri girmişti. Tüm odada ayak sesleri yankılanıyordu.
Gelen kişiye bakmak adina kafamı kaldırmıştım...o lanet maske. Yere egilip suyu eline aldı sonra ise bana yaklaşarak kendisi içirdi, saşırmıştım ne oldu buna şimdi, su bittiktensonra suyu yan tarafa fırlattı elini yanağıma koyup biraz okşadıktan sonra sertce beni duvara fırlattı, şans eseri sırtım duvara gelmişti ve sandalye belimde büyük bir acı bırakarak kırılmıştı ne yapıyordu hiç anlayamıyorum yavaşca aya kalkmıştım.
O bana doğru yaklaşıyordu ben ise duvarın içine girmeye çalışıyordum ama olmuyordu o sırada gözüme elinde parlayan jilet çarpmıştı aklından ne geçiyordu onun.
-n...ne yapacaksın onunla
-korkma çok eğleneceğiz diyerek bana yaklaştı kaçamıyordumda. Elindeki bıcağı yüzümeden başlayarak sol koluma doğru götürüyordu bir yandande diğer elini belime dolayıp beni kendine çekmişti çok korkuyordum kalp atışlarım çok hızlıydı, nefesim onun boynuna değiyordu o kadar yakındık.
Koluma gelen jilet başta derimi parçalayarak etime girdiğinde bağırmıştım çanım o kadar yanıyordu nefes dahi alamıyordum kanlarım kolumdan aşagı damlıyorken O ise jiletle kollarıma bir şey yazıyordu.
Bir süre sonra durup beni kuçağına almıştı başka bir yere götürüyordu beni ben ise kollarımdaki acı yüzünden hiç bir şey yapamıyordum.
Bir süre sonra bir odaya gelmiştik arkamı göremiyordum. İçeriden bir iki tane adam gelerek elerimi bağlamıştı bu benim canımı yaktığı için ağzımdan bir inleme çıkmıştı.
Onlar bunu aldırmayarak belime bir ip daha bağlayıp ucna ise ağırlık bağlamıslardı bir dakika noluyor.
Onun beni aniden bırakmasıyla suya düşmüştüm ve yavaş yavaş dibe batıyordum, kollarımdaki sızı, belimdeki tarifsiz ağrı ve en önemlisi travmamdı. Yıllar önce babam ellerimi bağlayıp beni aynı böyle suya atmıştı, ve çekip gitmişti. O günden beri suya giremiyordum. Yanaklarımdaki son nefeside dışarı vermiştim nefesiz kalmıştım aklıma durmadan o gün geliyordu, kollarımdan akan kanlar suya karışırke bir yandanda etrafımdaki camdan, koltuğuna oturmuş O'nu gördüm. Gözlerim yavaş yavaş kapanırken bir anda yakamdan birinin beni tutmasıyla gözlerimi açtım o'ydu beni ellerimdeki iplerden kurtarmıştı ama belimdeki ip çözülmüyordu.
Bir elin suratımı tutmasıyla ona baktım dudaklarımızı birleştirip kendi ağzındaki havayı bana vermişti gözlerimi kocaman açmıştım.
Sonrası karanlık
ŞİMDİ OKUDUĞUN
You Make Me A Maniac/ J.K
Mystery / ThrillerHey! Jungkook, o maskeyi takmak zorundamısın?. Yazar'ın sözü: Bence mutlu sonlar çok sıkıcı, bu yüzden mutlu sonları sevmem.