Hatırlıyorumda bazı şeyler burada başlamıştı..
Düşüncelerim şekillenmeye başladığında daha yolum başındaydım, kitaplara merak sarmıştım neyin ne oldupunu anlamaya çalışıyordum. bazı şeylere tiksinerek bakıyordum öteleştirmeyi görmüştüm.
Aslında pek iyi yıllar denemez ama bir çok şey kazanmıştık güzel anılar gibi yada aşkta ki devrimi görmüştüm. Neresinden bakarsam bakim 4 yıl hiç keyif alamamıştım bazen nefret ettiğimi söylüyordum ama dönem dönem sıkı dostlarım da olmuştu. Dolu dolu yaşamak kavramını anlamıştım. Yinede sonuna geldiğinde pek de bir anlamı kalmıyor hiç birşeyin. Ben pek yazamasamda anlatabilirdi duvar dibindeki en arka sıra..
Bir defterim vardı zamana zaman anıları yada o an ne hisstiğimi yazıyordum hala bir çok eksik sayfası var ama yazdıklarını unutmuyorsun iyi veya kötü bir kaç kişiyle paylaştığın herşeyi hatırlıyorsun.
Bir düzüneye yakın eyleme katılmıştım, o zamanlarda çevremdeki çoğu insan; Neden? - Yaptığın ne işe yarıyor? gibi sorular soruyordu. Çoğuda yargılıyor ve bunu boş yere yapığımı düşüyordu. Belki haklıydılar belkide boş yere okulu kırıp eyleme gittim, boş yere saatlerce parti binasında ki seminerlere katlandım. Ama bir şekilde tepkimi ortaya koymalıydım ve doğru olduğuna inandığım şeyi yaptım ve şuanda bile pişman değilim. Beni yargılayan insanların yaptıklarımı ve düşüncelerimi anlamasını beklemiyorum, sizlerde beklemeyin bırakın istediklerini düşünsünler bırakın dünyadaki tek doğru onların bildikleri olsun.
William GODWIN'in dediği gibi "DEVRİMLER TUTKUNUN ESİRİDİR, MANTIĞIN DEĞİL."
Hiç bir zaman doğru olduğna inandığım şeyden vazgeçmedim, hayatımda tek gurur duyduğum şey Sosyalist bir devrimci olmam. Yaptıklarımdam, kararlarımdan, düşüncelerimden dolayı çok sayıda arkadaşımı ve sevdiklerimi kaybettim ama yinede bir çok şey öğreniyorsun iyi kötü.
Hayatımda bir kez pişman oldum o da sevdiğim kızın peşinden gitmemek oldu, tabi bide bir kaç kez doğru zamanda yanlış kişiye güvenmek...
İşin özeti herşeyi başlatan bir söz vardı hayalini kurduğum devrimin bende ki ilk adımı Ernesto Che Guevara'nın; Ben Ernesto'ydum sadece Ernesto, sizde sadece bir şey olarak var olursunuz. Che olmayı ben istedim, sizde inanırsanız olursunuz, İNANIRSANIZ..
Kendi içimde yaptığım devrime ilk adımdı bu söz, hayatımın dönüm noktası!!!
