Cinderella Is The New Bitch(ON GOING)

CHAPTER 2

NANG makauwi kami galing skwelahan ay nag-init nanaman ang ulo ni elyana. Sino ba naman kasing hindi iinit ang ulo 'don? Parang kinagat ng bubuyog ang labi niya kanina sa sobrang anghang.

Its very embarassing to her. I coudn't help but to say sorry. Its my fault.

"You know what!? Alam ko sinadya mo 'yon kanina!" She turned to me and even glare me to death.

"I told you, i didn't mean it. I was wrong by putting hot sauces in your foods." I explained. She's always like this. She thinks I intentionally did things like that for a purpose.

Dahil kesyo pinapahirapan ako ng nila ng nanay niya iniisip niya na sinasadya ko ang mga maling nagagawa ko sa kanila. But the fact is not true.

"Oh come on, bly! Gusto mo lang ako gantihan sa mga pagpapahirap namin."  As she walk closer to me kitan-kita sa mukha niya ang panggigigil.

Kalmado ko siyang tinignan sa mata niya. "Yan ang hindi ko magagawa, elyana. Ang gumanti, hindi ako pinalaki para gumanti sa mga taong nagpapahirap at nananakit sa'kin."

Natigilan siya sa sinabi ko. Ito ang unang pagkakataon na sagutin ko siya. Pero huli nato at ayaw ko nangmaulit ang sagutan. Humakbang 'din ako sa kanya na bahagya niyang ikinagulat.

"Kung gusto mong hindi mangyari ulit ang bagay na'yon. WELL ITS TIME TO FEED YOUR OWN."

At saka ko siya tinalikuran at tinungo ang kwarto namin ng kapatid ko. I release a heavy sighed. Nakakasakit ng ulo. Gusto ko ng magpahinga.

"How's your day?" Bungad sa'kin ni
mico. "Catch!" tanging sabi ko sa kanya. Sinalo niya naman ang hinagis ko sa kanya. Its a dozen of chukies. I know he likes that.

"Your the best!" And he winked at me. Napailing-iling ako sa kakatawa. He's a chukie lover.

Kumuha siya ng isa at binutasan ito gamit ang straw. At tsaka siya uminom.

"I heard you kanina." He started the conversation. Umupo ako sa kama tsaka ko siya simpleng nginitian. He must heard our conversation.

"Konting sagutan lang. "Tugon ko.

"Alam mo ate, tama lang ang ginagawa mo. 'Wag mong hayaan na masanay silang maltratuhin kang parang katulong. Well in fact mas may karapan tayo. We own this house. We're the real family. Look at me? Lagi silang naiinis sa'kin sa t'wing sasagutin ko  sila. Para malaman nila na hindi nila ako basta basta aapihin."

He hugged me. " I just want you to fight back. I know its bad but now? Wala tayong kasangga. Tayong dalawa lang ang magkakampi." I hug him back. He's so sweet and caring. I can't lose my brother anymore. He's my strength..

"Drama mo naman!" Biro ko pa. Kaya nagtawanan kami. "Pengeng isa bunsoy?" Inilahad ko ang kamay ko na parang nanglilimos. Napailing siya ng ibigay niya sakin ang isang chukie niya.

"Bly!!!" Napukaw ako ng tawagin ako ni lucy. Tinanaw ko ang orasan at alas singko palang. Trabaho nanaman.

Ginising ko si mico para makapagsave kami ng lunch namin ng patago. And yes. Hindi kami pinagbabaon ni lucy. Lalo na't may nagawa kaming kasalanan. Lalo na ngayon ay malamang nagsumbong si elyana sa nanay niya.

Bumaba ako tsaka nagluto ng ulam nila lucy at para narin saamin.
Habang si mico naghugas ng baonan namin ng palihim.

Iisa rin kami ng skwelahan ni mico. Isang taon din ang agwat namin at mas matanda ako.

Madali akong natapos sa breakfast nila tsaka inihain sa lamesa ang ulam nila. Sila lang dalawa ang kumakain sa lamesa habang kami naman sa kusina lang.