Er was eens (hoe het verhaal altijd begint) een meisje die Belle heette. Zelf vind ik dat een achterlijke naam, want dan zeg je bijvoorbeeld, ik ga even Belle belle, ik bedoel...wtf!!, maar oke.
Ze liep op een dag weg en kwam bij een cool kasteel aan. Ze liep naar binnen en zag pratende kopjes, ze was bang, dus ze gooide alles kapot op de grond. Het beest hoorde geluid beneden en rende snel naar beneden toe. 'WAT DE HEL BEN JE NU AAN HET DOEN, HET ZIJN MIJN VRIENDEN!' schreeuwt hij door de hal. 'oh...sorry...waren het de enige vrienden?' de beest knikte woedend. 'TUURLIJK, WANT NIEMAND HOUDT VAN MIJ!' roept hij. 'Oh...ik hou van jou' zegt Belle ongemeend. Het beest muteerde en brulde ondertussen. Er kwam vel wit licht af. Opeens was het een kutbloem geworden. 'STOMME KUT, NU BEN IK GEEN BLOEDMOOIE PRINS, MAAR EEN KUTBLOEM DIE JE OP GAAT ETEN, HAD JE MAAR NIET ONGEMEEND MOETEN ZEGGEN DAT JE VAN ME HIELD!' brult hij en hij eet Belle op.
Wat je dus van dit moet leren is dat...je nooit ongemeend tegen iemand mag zeggen dat je van diegene houdt, want dan word je opgegeten.
---EINDE!!---
