WS1. sampal ng katutuhanan.

16 1 0
                                    

Isang araw tayo'y magkasama... Magkahawak kamay habang ika'y kumakanta.. Ang saya diba? Na tayo lang dalawa...
Ikaw at ako para sa isa't isa...
Sana ganito nalang palagi,, tayo'y nagkukulitan habang may mga ngiti sa mga labi..
Sana wag mo nang bitiwan Ang aking kamay!!
Tapos Sabi mo nga   hinding Hindi tayo maghihiwalay...
Alam mo? Ang saya ko!
Puro may parang mabigat pa rin sa puso ko...
Hangang nagtuloytuloy Ang ating pagsasama!
Pero dumating na!!! dumating na Ang aking kinatatakotan..
Kinatatakotan na Ang aking ligaya ay sa isang iglap ay na Wala...
Akoy nagising sa sampal ng katutuhanan,, Ang ating pinagsamahan ay isang panaginip lamang...
Ang ikaw at ako ay biglang naglaho...
Ang ikaw at ako ay naging walang tayo..
Diba Sabi ko wag kang bumitiw?
Sabi mo pa nga hinding Hindi tayo maghihiwalay!!
Bakit??? Bakit ba sadiang napakalupit ng tadhana? Akalako ba, na habang Buhay tayong magkasama...
Sana Hindi nalang ako nagising sa katutuhanan! Sana  Hindi mo pa ako nabitiwan... Diba?
Sana Hindi na Wala Ang ating mga masasayang mga ala ala..
Basta Kong saang lugar ka man, Mahal parin Kita! Dahil sa sampal ng katutuhanan Ang dating kulitan ay nauwi sa paalam!!
Dahil sa sampal ng katutuhanan Ang dating masayaa ay naging kalungkotan...
Akoy labis na nasaktan sa sampal ng katutuhanan!
Masakit mang tangapin, piro Wala na nangyare na! Hinding Hindi na maibabalik ang masasayang panaginip!
Hangang dito na Lang.
Mahal kita paalam!

fan girl's inspired poetriesWhere stories live. Discover now