Verduistering

1

" Ja, ik weet het! " roep ik met een luide stem nadat ik en mijn zus Charlotte ruzie maken om het laatste stukje brood. Mijn moeder zegt dat ze gek wordt wanneer we dat doen. Ik woon in een klein huis samen met mijn moeder en mijn zeven broers en zussen. Normaal woont mijn vader hier ook, maar die is bijna nooit thuis. Hij is een soldaat en moet voor ons land vechten. Ze zeggen dat het zo erg is, dat het de tweede wereldoorlog wel kan zijn. Ik hoop het niet. Als mijn moeder ons verhalen vertelt, vertelt ze vaak over de wereldoorlog... Ik ben Zoé, 15 jaar oud en ik woon in een klein dorpje in Nederland. Ik mag niet naar school, we kunnen het niet betalen. Ik zit de hele dag opgescheept met mijn broertjes en zusjes. Ik zal ze een voorstellen: Seppe, mijn jongste broer, hij is nu 4 jaar denk ik. Het is een echte flauwe zeurpiet die altijd zijn zin wil. Dan heb je Mira. Ze is een super lief, mooi meisje van 6 jaar. Ik ben echt dol op haar! (Waarschijnlijk omdat ze heel erg op mij lijkt). Ik heb nog een zusje genaamd Charlotte. Ze is nu 7 jaar denk ik. Ze is een heel intelligent kind. Haar grootste wens is om te kunnen lezen en schrijven, maar we hebben niemand om dat haar te leren. Mijn broer Vic is 1 jaar ouder dan Charlotte. Hij heeft rossig haar en is heel slordig. Het liefst speelt hij buiten met zijn zelfgemaakte superhelden uit boomschors. Er zit ook een tweeling tussen. Laura en Mats. Ze zijn 10 jaar oud. Ze zijn heel speels en elkaars beste vrienden. Oh ja, dan heb je natuurlijk ook nog mijn ouders. Mijn vader heb ik sinds 2 maanden niet meer gezien dus ik weet niet hoe die er nu uitziet. Mijn moeder, Clara, is een mager, maar mooie blonde vrouw. Ze is echt de beste kok ter wereld, als ze tenminste iets heeft waar ze mee kan koken. En dan heb je mij. Een mager, vriendenloos, roodharig meisje met sproetjes en los vettig haar. Wij zijn de Vrijevogels.