"Οχι ρε χαλαρωσε, μονο εγω σε ακουσα!",ειπε γελωντας.
Σε λιγο εφυγε πηγε στην παρεα της. Καπου εκει γυρω θα ηταν και οι δικια μου. Συνεχισα να κατηφοριζω. Αρχισα να βλεπω τις πρωτες "μουρες" του σχολειου μου. Ο προεδρος μας μαζι με το "χαρεμι" του. Μου προκαλουσε αηδια ολη αυτη η κλικα. Πιο κει, ηταν η χειροτερη κοπελα που περασε απο τη σχολικη μου ζωη. Οποτε την εβλεπα ταραζομουν μονο απο τον τροπο που με κοιταζε. Απο την δευτερα γυμνασιου με ειχε "σταμπαρει" και οποιο αγορι μου αρεσε, απλα μου αρεσε, ετρεχε να του τη πεσει. Ηταν παντα εκεινη που τσακωνομουν εντονα. Μονο χαστουκια δεν εχουμε ανταλλαξει ακομη! Και ολα αρχισαν οταν εμαθε πως η αδερφη μου εκανε σχεση με τον πρωην της. Μας μισει και τις δυο βαναυσα! Τωρα φιλιοταν παθιασμενα με εναν τριτοετη εξω απο το "φουγαρο", το στεκι που καπνιζε αυτη και ολο το παρεακι της. Και μετα απορουσε γιατι ο Φανης προτιμησε την αδερφη μου...
Με κατι τετοιες σκεψεις συνειδητοποιησα πως ημουν στο προαυλιο. Μπροστα μου ηρθε ο Σπυρος. Αλλο ενα φιδι στη ζωη μου! Το μονο που ξερει να κανει ειναι να ανακατευει τη ζωη μου! Μονο αυτο. Νομιζει πως ολες τον θελουν και εγω προσωπικα τον λυπαμαι.
"Καλημερα Δημητρη", ειπε γελαστα η Συλβια, η κολλητη μου και χαχανισε μαζι με ολες τις αλλες. Ευτυχως που ηρθαν δηλαδη γιατι στο θεαμα του Σπυρου να την πεφτει σε μια κοπελα, αλλο λιγο και θα εκανα εμετο.
"Κοψτε την πλακα ρε", φωναξα και καλα.
"Δεν μου αρεσει ο Δημητρης" δηλωσα.
"Τετοια λες και γελανε και οι πετρες", ειπε κοροιδευτικα η Ζωη.
"Μεχρι την πρωτη ωρα...μετα θα μας αρχισει στα Δημητρης παλι" πεταχτηκε η Συλβια και οι αλλες εσκασαν στα γελια.
"Σοβαρα ξεκολλατε"
Με τις πολλες βλακειες μπηκαμε στις ταξεις. Καθε καθηγητης τη δικη του ιστορια. Να χεις τις πιο παραξενες σκεψεις, πιο παραξενα ονειρα. Και τωρα που λεμε για ονειρα...τι ονειρο ηταν το σημερινο; Αυτη τη νυχτα το ενιωσα πιο πολυ απο ποτε, σαν να κολυμπουσα στην θαλασσα στα αληθεια. Το παραξενο απο τα πολλα ηταν πως η Λινα ισχυριζοταν πως μουρμουριζα Δημητρης στον υπνο μου. Οτι να ναι! Σοβαρα πρεπει να ξεκολλησω με τον Δημητρη. Αφου ποτε δεν προκειται να γινει κατι. Η αδιαφορια ειναι παντα αισθητη οταν με βλεπει. Μα και στο πιο παραλληλο συμπαν να ενδιαφεροταν εστω λιγο για μενα, εχω το αφεντικο να με ελεγχει.
"Ελσα! Σηκω στον πινακα καιρο εχεις να σηκωθεις!" προσταξε η κυρια. Και σοβαρα επαθα σοκ! μολις ειχα ξυπνησει απο τις σκεψεις μου και απορω πως καταφερα και ελυσα αυτα που μου βαλε!
Χτυπαει κουδουνι. Ολοι με το κεφαλι καζανι, βγαινουμε εξω απο τις ταξεις λες και μολις βγηκαμε απο την φυλακη. Με παιρνει αγκαλια ο κολλητος μου. Ευτυχως εχω και αυτον. Νιωθει και λιγο την κατασταση. Ετσι οπως το πηγαινουν οι γονεις μας μαλλον αδερφια μας βλεπω να καταληγουμε! Αυτο μας εχει δεσει πιο πολυ!
