Buraya sizlere hayatta yaşadığımız zorlukları anlatacağım
(Uydurma değil)
Ben klişe yazılar yazıyorum ama eskiden böyle şeyler yapmazdımm hatta yazı bile yazmazdım. Çünkü normal hayatta kekeliyorum ve bu benim işimi zorlaştırıyor. Bir cümleyi iki kez üç kez söylüyorum. Bu yüzden yazdığım cümleleri anlayamıyorsunuz. Bana anlamlı gelen cümleler size anlamsız geliyor. Ama elimden geldiğince anlamlı yazmaya çalışıyorum. Ama kötü yorumları görünce içimdeki
hani böyle ağzımızla gülümseriz o duyguyu neredeyse hiç hissedemiyoruz. Çünkü bizi mutlu eden şeyler var ama bunlar beğenilmediğinde biz bunu sileriz. Ben herşeyi sildim
kendimi hayattan silmedim onu bekliyorum bu dünya da beni mutlu eden çok az şey var ama onlar da yetersiz kalıyor.
Yaşadığımız şeyler bize acı veriyor. Ben kaç kere ağladığımı bilmiyorum. Çoğu kişi bizim hayatımızda neler yaşandığını bilmez. Başımıza ne geldiyse sadece iyi olacak dedim ama olmadı. Şovu kes//Eleştiri kitabında sayfamızda var. Benimle dalga geçerseniz geçin çünkü ben neden doğdum diye evde düşünüyorum. Kendime zarar verdiğim bile oluyor. Sırlarımı kimseye anlatamıyorum çünkü benim hakkımda şeyler konuşurlar. Sadece en yakın arkadaşıma güvenebiliyorum.
Diğerleri bana mesafe koydular eğer o mesafeyi geçersem uzaklaşıyorlar ya da itiyorlar. Kimseye sarılamıyorum.
Ben sınıfta istenmeyen biriyim. Ben gerçekten ölmek istiyorum çünkü yaşamayı hakketmiyorum.
Arkadaşımında hayatı benden daha kötü onu kimse istemiyor. Onun hayatını düzeltmek için canımı bile veririm çünkü benim için kardeşten farkı yok. Bize elinizden geldiğince yardım ederseniz sevinirim.
Bana lakap takabilirsiniz. Dışlayabilirsiniz. Alay edebilirsiniz.
Canım yanıyor zaten daha çok yakabilirsiniz ama onun hayatını kötüleştirmeyin o bunu hak etmiyor. Ben hak ediyor muyum? Ben dünyaya acı çekmek için gönderilmiş gibi hissediyorum
Aralarınızda beni sevmeyenlerde vardır ama sevmek zorunda değilsiniz. Yazdıklarımı okumak ya da oylamak zorunda değilsiniz.
(DEVAM EDEMEDİM ÜZGÜNÜM)
