● Limerence ● ♤

《1》

-Gotham City-
● Her zamanki gibi sessizdi, sanki hiç konuşmaycakmış gibi aklındaki çocuğun rüya gibi yeşil gözlerine düşünüp hayallere daldı.

Ondan herkes hoşlanırdı şeytani bir güzelliği ve kıvrak bir zekası vardı ayrıca çok kurnazdı bu özelliği başına çok dert açmıştı.

Damian Wayne.. Bruce Wayne'in öz oğlu zengin ve ukala ama bu ona aşık olmasına bir engel değildi..

Yorucu bir gündü dinlenmek istiyordu aklındaki şeytanı çıkarıp uykuya dalmaya çalıştı, yaklaşık yarım saat sonra penceresinde tıkırdama duydu yavaşça pencereye yöneldi yeşil gözlü sevimli bir kuş ona kızgınca bakıyordu, yavaşça pencereyi açtı ve kuşun içeri girmesine izin verdi.

Kuş ona bağırıyordu çok sinirliydi ama bu onun umurunda değildi. Yavaşça kafasını sallıyor dediklerini anlamaya çalışıyordu. Gözlerini gözlerinden alamıyodu gerçekten çok güzeldi..tanrının mühendislik şakalarından biri olmalıydı..evet, kesinlikle öyleydi tanıdığı diğer erkeklere benzemiyordu o..o farklıydı buna emindi.

En sonunda Damian sustu yüzü bağırmaktan kıpkırmızı olmuş jon'a haddini bildirmek istiyordu.

Damian: "Sen beni dinliyor musun?"

Affalamıştı ne diyeceğini bilmiyordu.

Jon: "E-evet seni dinliyorum en son ne kadar aptal olduğumu söylüyodun"

Jon evde yanlızdı aksi taktirde bu sese uyanmıyacak insan yoktu.

Damian: "Evet sen kesinlikle aptalın tekisin kent"

Bir an bir duraksama oldu ikiside ne konuşacaklarını planlıyorlardı ya da birbirleri hakkında hayal kuruyorlardı.

Damian'ın kötü bir geçmişi vardı hayal kırıklıkları, acılar.. birçok tranvası vardı halbuki jon'un en büyük tranvası dondurmasının yere düşmesiydi.

Bir süre sonra ikiside yatağın üstüne oturup dinlenmeye başlamışlardı. Damian'ın bağırmaktan boğazı ağrımış Jon ise uykusuzluktan bayılacaktı.

Birbirlerine baktılar ikiside aynı şeyi düşünüyordu..birkaç dakika sonra dudakları birleşti. Kendilerini gecenin akışına bıraktılar.

Sabah kalktıklarında ikisininde başı çatlıyordu birbirlerine bakıp gülümsediler Jon ilk defa ona Damian'ın bu kadar sıcak gülümsediğini görmüştü ve zafer gülücüklerini ona göstermekten kendini alıkoyamadı.

Damian mutluydu hiç olmadığı kadar...