● Limerence ● ♤

《2》

Wayne Malikanesi

●Damian eve geldiğinde hâlâ kafası karışıktı uzun zamandır aradığı bir şeyi bulmuş gibi hissediyordu.
  
Merdivenlerden çıkarken karşısına grayson çıkmıştı ona birşeyler mırıldanıyordu, umrunda değildi...tek istediği odasına gidip düşünceleriyle baş başa kalabilmekti grayson'ın bunu yapmasına izin vereceğini sanmıyordu ama şansını denemek istiyordu.

Dick'i yavaşça kenara iterken merdivenlerden çıkmaya çalışıyordu.

Dick: "Damian senin bir sorunun var ve bunu benimle paylaşabilirsin, bunu biliyorsun."

  Damian: "Benim hiçbir sorunum yok grayson beni rahat bırak."

  Bu sefer Damian doğruyu söylüyordu gerçekten de hiçbir sorunu yoktu aksine hiç olmadığı kadar mutluydu.
  
  Genç odasına girdikten sonra kapıyı çarparak kilitledi dick onun kapısını tıklıyordu ve ona birşey olup olmadığını soruyordu yanlız kalmak istiyordu bunu anlamak bu kadar zor olamazdı.

    Yatağının üzerine uzandı ve dünkü geceyi düşünmeye başladı ama telefonuna gelen bildirim sesi onu irkitmeye yetti. Telefonunu açtı mesaj jon'dan gelmişti

   Jon: "İyi misin tatlı kuş?"

   Niye herkes ona iyi olup olmadığını soruyordu..ama hayır ona kızmıycaktı, kızamazdı jon onun üzerinde garip bir etki bırakıyordu bundan çok hoşlanıyordu.

Damian: "Ben iyiyim süper inek bunu sana sormak gerek."

Jon: "Her zamankinden daha iyiyim."

Damian: "Dünkü gece hakkında ne düşünüyorsun?"

Jon: "Birşey düşünemiyorum kafam çok karışık."

Damian: "Beni düşünüp ağzının suyunun aktığına eminim."

Jon: "Hey zihin okuyamadığını sanıyordum!"

   Jon'un bu tepkisi Damian'ın çok hoşuna gitmişti ona cevap yazacakken burnuna gelen enfes kurabiye kokuları onu bu fikirden vazgeçirmişti. Jon'a hızlıca veda edip kurabiye yemeliydi.

Damian: "Benim kapatmam gerek daha sonra konuşuruz süper inek."

Jon: "Pekâlâ şimdilik böyle olsun ;) "
(görüldü)

Jon: "Afiyet olsun tatlı kuş.."