Hayatımda Neler Oldu Neler!

-kimseye bahsetme-

Uzun karanlık koridorda oturmuş sonumuzun nasıl olucağını düşünüyorduk.

Sonra ölüm sesizliğini bozan bir anons geldi

""Arkadaşınız esma yanımda öldümü diyeyim bilemedimki yalan söyleyemem ehe ehe"" diye güldü.

Bu adam bizden ne istiyor diye araya girdi zeynep

Her ne olursa olsun buradan çıkıcaz dedi betül

Onlar aralarında konuşurken ben ise yere odaklanmıştım ve gözlerimden yaş geliyodu
Zeynep dediki""MELİKE MELİKE diyordu.

Ben duymuyordum görmüyordüm sanki artık ben ölüydüm yaşayan ölü.
Kulağım dinlemek istemiyor ağzım konuşmak istemiyor.

Ben esmanın ölümüne hayli bir güç harcamıştım şimdi ölmediğine inanmam için güç harcamam gerekiyordu ve benim harcicak gücüm kalmamıştı.

Konuşucaktım  bulucaktım onu ama konuşamıyordum esma benim onca sene arkadaşımdı ve gözümün önünden kayıp gidiyodu

gözlerim karardı ve başım dönüyodu ayağım kaydı gözlerim kapandı ve sonrası yok sonsuz karanlık uyandığımda karanlık bodrumdaki yatakta buldum kendimi

sonra biri merdivemlerden indi zeynep!!! Betül!!! Berrin!!!! Hayrunnisa !!!
Sizmisiniz?  Diye bağırdım.
Sonra inen onlar deyildi.

İnen hiç tanımadığım bir çocuktu.
Korktuğum
İçin  bir çığlık attığım anda ağzımı kapadı ve bana dediki eğer bağırmassan elimi çekicem dedi.

Kafamla ona tamam der gibi salladım elini çekti ve gözlerimin en derinine baktı bende ona baktım gözlerini gözlerimden ayırdığında dediki

""Beni arkadaşlarına söylemessen sizi buradan kurtarım ""
Dedi.

Ona hiç bir tepki vermedim birşey söylemedim sadece ona bakıyordum sonra tam giderken arkasını döndü ve dediki

""Karar senin""   dedi
Ve gitti.
Ben şoktaydım.

Çok yorgundum daha fazla gözüm açılmıyordu.
Ve  yatağa yattım ve yattığım anda derin rüyalara daldım istemiyordum rüya görmek ama zorundaydım sanki benim ellerimi ayağımı bağlamışlar kaçamıyordum çırpınıyor çırpınıyor hiç bir işe yaramıyordu.
Sonunda zar zor daldım o rüyaya esma koşuyordu bende arkaşından koşuyordum ESMA!!!ESMA!!!  DURR!!!
esma beni duymuyor görmüyordu. 
Sonunda bir uçurumun kenarında durdu dediki melike gelme git derken geri geri adım atıyordu.
Bir adım kalmıştı esma dur düşüceksin!!!!!!!   Ama beni dinlemedi bir adım attı ve düşüyordu.
Kiii ben elini tuttum  esma diyorduki bırak git ikimizde düşücez 

ELVEDA'

Dedi ve elimi bıraktı bıraktığı an dengem bozuldu tam düşüyordumki belimden biri tuttu çekti kimin çektiğini göremeden nefes nefese terler içinde uyandım.
Her taraf zifiri karanlıktı hıç bir yeri hiç bir şeyi göremiyordum.
Sonra buraya yaklaşan ışık gördüm korktum ve bizimkilerin sesini duydum içim rahatladı derin bir nefes verdim ve berrin  bakın melike uyanmış dedi. Koştular yanıma geldiler zeynep elini anlıma koydu terlediğim için ne oldu neden terledin dedi

Kabus gördüm. Dedim

Sonra kafamı çevirdiğimde yatağın başındaki komidinin üzerinde meyve suyu sandiviç vardı bizimkilere dedimki
""Çok teşekkürler yemek için acıkmıştım""  dedim

Hayrunnisa dediki ben getirmedim siz getirdinizmi?? 

Hayır

Hayır

Hayır
Dediler nasıl ya kim koymuştu biraz düşündülten sonra tekrar yemeye baktım dedimki
Meyve suyu şeftalili en sevdiģimden dedim eline aldım açıyordumki üzerinde yapıştırılmış zarf aldım elime
Kalbim diyordiki söyle onlara beynim hayır!! Sakın!! Söyleme çocuğun dediğine uy çık bu lanet yerden. Mektubu aldım ve battaniyenin altından cebime koydum ve konuyu dağıtmak amacıyla eee kimin verdinin bir önemi yo hadi gelin ayakta beklemeyin oturun şöyle dedim. Ve yemeyi bölüştük tam yiyorken betül dediki

DURUN!!!!!!!
Belki zehirlidir

Berrin dediki saçmalamayın açlıktan ölmek istiyen varsa yemesin!!! Dedi ve herkez bir ısırık aldı tadı kötü deyildi yada bir farklılık yoktu ben yedim.

Hepimiz yiyiyorken dudaklarımın arasından bir soru çıktı

Esma'dan haber varmı? Diyip meyve suyundan bir yudum aldım kimseden ses yoktu  hiç kimse tepki vermedi sadece birbirlerine bakıyorlardı.

Demekki bu   HAYIR!!  Demekti.
Herkez yemeyine odaklanmış hiç kimse konuşmuyordu.

Sonra betül dediki hadi herkez yemeyini yediyse yukarı çıkalım dedi

Ben dedimki olur hadi belki birşey buluruz dedim

Yataktan çıkarken titrediğimi fark ettim.
Zeynep dediki sen üşüyomusun??

Yok hayır titredim sadece
Hayrunnisa dediki sen yat birazdaha dinlen dedi
Yok hayır gelicem dedim  başımda dönüyodu  yatağıma oturduğum ve beni zorla yatağa yatırdılar.

Betül dediki yataktan çıkmıyosun dedi

Tamam dedim ve merdivenden çıktılar ve gittiler ben yatağa uzandım duvarlara boş boş bakıyordum bir anda aklıma cebime koyduğum mektup geldi.

Cebime elimi koydum aldım arkasına önüne baktım belki birşey yazıyodur diye.
yada yazan ismini yazmıştır diye ama yok hiç bişey yazmıyordu.
Etrafıma baktım kimse varmı diye ve sonra mektubu açtım................

Selamlarrrr  merabalarrrr  bu bölümü yazarken çok mutluyum yeni karakterrrr
Fjxfhhfgjnvxgnncgjmbcjk

Bu bölümü biraz uzun yazdım nasıldı bölümmmm???????

Oruç tutanlar varsa Allah kabul etsin
Sizi seviyorum

Oylarınızı bekliyorum öpüyorummmmmm