Andronova

Bölüm3 : Yaratığın Gölgesinde

2 gündür baygın halde yatıyordum yani bu demek oluyor ki ev işlerine de yardım edemiyordum. Biraz odun kesip sobayı yaktım odunların birazınıda sırtlanıp tapınağa götürecektim. Elimi yüzümü yıkamış aynaya bakıyordum. Açıkçası yüzüm hiç de güler yüzlü değildi. Yaşadıklarımdan sonra gülmem beklenemezdi de zaten. Çekilecekken tam, aynada bir şey gördüğümü sandım. İyice gözlerimi yumdum, tekrar açtım. Hayal görmüş olmalıydım, bilemiyorum.

Odunları sırtlanıp tapınağa doğru yola çıktım. Bacağım hala acıyordu yaram derindi. Zorlamak istemedim çünkü yorulmuştum, bende oturup dinleneyim dedim. Bir köşeye oturmuş etrafı seyrediyordum. O da ne! 

Ağaçların arkasında bir şey olduğuna kalıbımı basabilirdim. Aynada gördüğüme benziyordu. Kalbim çarpıyordu adeta bilincim yerinde değildi ya da birisi beni takip ediyordu. Odunları olduğum yere bırakıp koşar adım tapınağa gittim. 

- Gaves! Gaves!, Lanet olsun nerdesin Gaves! 

Hiç ses yoktu. Gaves öğrencileri eve göndermişti ama neredeydi kendisi?

Kapıyı kapatıp çıktım tapınaktan. Köylülere sordum Usta Gaves' i gören var mı diye ama kimse nerede olduğunu bilmiyordu. Lanet olsun yine görmüştüm o şeyi gitgide korkuyordum. 

Hemen ormana koştum. Sakladığım yerden okumu yayımı aldım. Temkinli adımlarla yavaş yavaş ilerliyordum. Sabah gördüğüm şeyin ve ustamın göz önünde olmaması düşünüldüğünde, tanrım düşünmek istemiyorum. Ormanın derinliklerine yavaş yavaş iniyordum. Arkamdan bir çıtırtı sesi geldi, usulca arkama döndüm. 

 -

" Hey, uyan. Evlat uyan. Kendine gel hey " sesler kafamda karışmıştı. 

- Ne oldu nerdeyim ? Başımı çevirdim ve Gaves da yanımdaydı.

"Öncelikle sakin ol"

- Lanet  olsun Gaves nerdeyiz burası da neresi ?

"Şşş sakin ol sadece sakin ol her şeyi anlatacağım"

- Hemen başlasan iyi edersin Gaves bu kokuşmuş yer de neyin nesi?

"Sen bir mahzen bulduğunu söyleyince onu aramak için ormana çıktım, biliyorum aptallık ett..

- Gaves sen kafayı mı yedin tanrı aşkına neden bana haber vermedin ? 

" Dinle. Sadece dinle sözümü kesme anlatacağım. "

" Dediğim gibi merak edip çıktım ve ormanda bir şey gördüm ne olduğunu anlayamadım ama ilk defa görmüştü. Amaxoniumdan daha korkunç bir şeye benziyordu. "

- Buna inanmayacaksın ama o lanet şeyi sabah 3 kez gördüm. 

- Peki şuan neredeyiz ? 

" Tanrının unuttuğu yerde. "

- Nasıl geldim buraya, ne işimiz var burada. Şuraya baksana bir kafesin içindeyiz şimdi ne yapacağız ?

- Usta konuşsana, Gaves! Gaves! 

" Aklımda bir plan var. Sen gelmeden öncedir de kafamda kuruyorum. Bak bu kafes bir zincirle bağlanmış aşağımızda bir şey yok. Tek başımayken yapmam zordu ama beraber yapabiliriz. Önce bir tarafa doğru omzumuzu vuracağız sonra karşı tarafa. Sallayacağız yani kendimizi. "

- 3 deyince. 

" 1,2,3 ! Koş. "

Bir o yana vurup hemen diğer tarafa vuruyoruk. İşe yarıyor gibiydi. Daha sonra iyice hızlandık. Ve zincir üstten koptu. Düşerken kafes de hasar aldığı için kapı açılıvermişti. İçinde bulunduğumuz yer karanlık ve soğuktu. Başımı eğdiğimde bacağımdaki dikişlerin açıldığını gördüm. Kanıyordu bacağım. Üzerimdeki atletle sıkıca bağladım. Ve Gaves a

- Hemen buradan çıkmamız gerek, dedim.  

Bir ışık görmüştük ve onu takip ettik. İkimizde endişeliydik bir an önce çıkmamız gerekiyordu. Bir hırıltı duydum.

" Koşşşşşşş" 

Koşmaya başladık bizi kovalayan 2 başlı bir köpek vardı hayatımda hiç böyle bir şey görmemiştim. Bacağım kopacak gibiydi. Daha fazla koşamazdım. Köpeğe dönüp bir darbe geçirdim ve 

" Sen kaç Usta ama beni kurtamaya gel ben bunu oyalarım, dedim.

Gaves dediğimi yaptı ve gitti, geleceğini biliyordum. O sırada köpeğe vuruyordum. Köpek bacağımı ısırdı. 2 başı vardı tıpkı şeytanın köpeği gibiydi. Çok kan kaybediyordum ve son bir hamle yaptım. Ayağımı yere vurup havalandım. Enerjiyi içimde hissettim aklımı boşalttım ve öyle sert bir yumruk geçirdim ki köpek öldü. Kaçıp gitmeye çalışıyordum.  Çok kan kaybetmiştim bayılacak gibiydim. Dizlerimin üzerine çöktüm ve yüz üstü yıkıldım.