Chapter 2: Siya??
--------------------------> Look at the multimedia. It’s Mai Real :)
[Xtian’s POV]
Nang matapos nnman ang araw ko sa school papunta na sna ako ng Cofee Shop ng bigla akong huminto at napaisip. OO nga pla wala kaming pasok ngayon dahil, srado sila Mang Danny may pinuntahan nga pala siya at di naiwanan smin ang susi.
Naglalakad na ko, pauwi na sna samin ng madaanan ko ang dalampasigan . Ang ganda talaga dito :).
Pero teka!!
May isang bagay na pumukaw sa atensiyon ko. Sinigurado ko muna kung tama ba ang nakikita ng mata ko.
( °.°) Siya??.....
Bakit nandito ulit siya? Mukhang maaliwalas nman na ang kanyang mukha. Hayy!!
Gusto ko siyang makilala. Nilapitan ko siya! At sa pagkakataong ito natuloy na ang plano kong paglapit sakanya.Hindi ko din maintndihan ang sarili ko.Ewan di ko maexplain ang nararamdaman ko sa tuwing makikita siya.Para bang may nagdidikta sakin para siya’y lapitan.Sana nga alng ay hindi siya masungit.
[Mai’s POV]
Andito nnman ako sa dalampasigan ngayon. Ooop’s di na ko naparito para magmukmok maghapon. Andito ko para pasalamatan si Lord. Dininig niya ang hiling ko na di na ko kailangan pang magstop ng pag-aaral dahi, si amam ay unti-unti nang nakakarecover sa kanyang sakit. Ang galling no? May breast cancer siya pero abut-abot ang pasasalamat namin ni papa dahil, isa siya sa mga pilit na sumusurvive sa sakit na iyon.
Natigil sandali ang pag ngiti ko. May bigla kasing lalaki ang lumapit sa akin at kinausap ako.
Xtian: Hello! Mukhang ang saya saya mo na ngayon. Kumpara nung una kitang Makita dito na napakalungkot.
Mai: (Grabe nagblush ako nun ah! Nakakahiya siya pala iyon? Eeee nakita niya kong umiiyak at may uhog sa ilong nun?)
OMG! Haha jowk J.
Ah ganoon ba?
Xtian: OO! Buti ngayon at masaya kana yan tuloy lalaong lumabas ang maganda mong mukha :).
Author na Eps:Hoy! Xtian ano nnaman yang sinasabi mo diyan? Nagpapacute kana ah! Ipinagpapalit mo na ko :(. hehe
Xtian: Pagbigyan mo na ko author mua :*
Mai: (Ngumiti ako sakanya!) Salamat :).
[Mai’s POV]
Napahaba ang aming usapan inabot na nga kami ng dilim sa daan ang gaan2x ng loob ko pag kasama siya. Sa sobrang dami naming napag-usapan medyo naging close na kaming dalawa. At dahil, madilim na inihatid na niya ko sa bahay namin. Pagkarating nmn dun ay nagpaalam na din siya sakin para umuwi :).
*LES School*
[Mai’s POV]
Nagmamadali ako papasok ng school ng bigla akong may nabanggang lalaki. Agad naamn akong humingi ng sorry.
Mai: So-sorry po! Nagmamadali lang po tlga kasi ako dahil malalate na ko sa klase namin!
Xtian: Ikaw?
Mai: (°o°) Shocks! Ikaw?
Sorry,sorry,sorry! (Nag nod ako habang sinasabi yun sakanya):(
BINABASA MO ANG
"A Promise"
Teen Fiction"Kung may nagbitiw ba sayo ng isang pangako kaya mo pa itong panghawakan??" Hanggang sa mangyari o matupad ito?? naku alamin ang tiyak na kikiligin at kayo'y paiiyakin ..huweh?? thanks for reading my story..
