Ben hep lgs konusunda kendimi olumlu düşünceye savururdum. Fakat şu günlerde az da olsa öyle değil.
(Yaklaşık 4 ay Önce)
Bir cumartesi günüydü. Annem kahvaltıyı hazırlamıştı, kokulardan belliydi. Kendi uydurduğu muhteşem patatesli domates soslu yumurtasını yapmıştı. Benim annem yumurta yemez. Nefret ettiğini söyler. Küçükken çok fazla yemiş. Neyse. Konumuzdan sapmayalım. Kahvaltımı yaptıktan sonra alarmım çaldı. Otobüsün kalkmasına 30 dakika kaldığını bana hatırlatmıştı. Dershaneye gidecektim. Dershane dediğime bakmayın. Belediyemizin müthiş işe yarar Ç****'e gidiyordum. Gittiğimde bir arkadaşım vardı. Tanımıyordum, ama konuşarak tanıştık.
"Merhaba. Ben Oğul Can. "
"Selam. Ben de Ilgın. Bu sene Ç****'de 4. Yılım. 40'a tamamlayacağım heralde dkdkdkd" çok iyi bir arkadaşım olduğu halinden belliydi. Yaklaşık 2 hafta sonra tekrar aynı sıralara birlikte oturduk. İyi arkadaş olmuştuk. Sonra tesadüfen benim gitmek istediğim "ŞERİF AHMET ÖZSOY FEN LİSESİ"ne giden bir 9. Sınıf öğrencisiyle karşılaştım. Konuştuk. Tavsiyeler aldık. Daha sonra Sınıfta şu konu açıldı. "Bokon oçoklomoş bo sono logoso zor olocokmoş" Ben inanmak istemedim. Bence öyle olmayacak dedim. Ama kimse takmadı. Şu Korona günlerinde görüyoruz ki benim dediğime geliyor gibiyiz.
Teşekkürler Ilgın.
Teşekkürler Müesser.
Tabi ki Benim Kankim Esila Teşekkürler.
Motivasyon Kaynağım Aslı. Sonsuz Teşekkürler.
Bunu Başaracağıma İnanıyorum.
Dünyada o kadar güzel insanlar varmış ki. Bunu yeni anlıyorum...
Devamı gelecek.
•
•
•
^^^DEVAMKE^^^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ÖĞRENCİ OLMAK
Short StoryÖğrencilerin yaşadığı umut, umursamazlık, sen soru çöz hadiler, bugün kaç soru çözdünler, yeni kitap alamayız biriktir paranı allar... ve bir çoğu burda ilk kez yazmayı deneyeceğim hikayede..
