Simula
I was driving my car to go home from the bar. Galing kami sa night out ng mga barkada ko. Its already 1 pm in the night malapit ng mag midnight. But I don't care though wala namang mag aalala sa akin
I'm unwanted. Im nothing. Kahit ano pa akong gawin hindi ko hindi nila ako mapapansin, b'coz they are busy giving their attention to my sister.
Anyway sino bang mag bibigay ng atensyon sa anak sa labas lang.
Sos! Nakakainis lang, sa ilang taong pamumuhay ko dito sa mundo. Walang isang araw na hindi pumapasok sa isip ko ang isang katanungan na : bakit pa kaya nila ako ginawa? Bakit di nalang ako nilaglag ng parents ko? Bakit pa kaya nila ako binuhay?
Wala lang din kasing gamit eh, binuhay nga ako pero di ko naman naramdaman na minahal ako.
Tsk
Nanlabo ang mata ko dahil sa luhang nag babadya sa aking mga mata.
Nobody knows my pain.
Family? Tsk they are my pain, why would they know anyway? They don't even care
Friends? I haven't tell them about this. I don't want them to worry about me coz I know that they have their own problem to deal with. Ayaw kong maka abala
I tried to wipe my tears away. Umiling iling ako na out of fucos ako sa kalsada.
I tried to fucos but I couldn't. Pinag halong alak at sama ng loob ang nag Hari sa sistema ngayon.
Mabilis kong natapakan ang brake ng cotse ko ng maramdaman kong may nabangga ako.
Heck
I immediately got off my car and see if the person i bump is fine.
Halos lumuwa ang eyeballs ko ng makita ko ang isang lalaki na naka higa sa kalsada. May dugo sa bandang ulo nito at wala na din itong malay.
Nawala ang pag ka lasing ko, automatic bumalik ako sa katinuan ko. Tila tinakasan ako lahat dugo, feeling ko ang putla ko na ngayon
Mabilis na nag panic ako, naramdaman ko ang malamig at malalaking pawis na namuo sa noo ko.
Ghad i dont know what to do.
Kinakabahan ako
Ang daming what ifs sa utak ko
What if mamatay siya?
Napakamot ako ng ulo
Ayts grabe naman ata yun self.
Ito, what if ma-coma siya?
Argh what to do?
Napatingin ulit ako sa lalaki.
I need to bring him at the hospital..
Tama, hospital nga.
Bumalik ako sa cotse ko at mabilis na i-denial ang number ng family doctor namin.
"Hes fine hindi naman siya napuruhan, kaunting pahinga lang ang kailangan niya at magigising na siya mamaya" tinapik ng doctor ang balikat ko
Napasandal ako sa sofa dito sa loob ng private room ni Rushed Floresca, ang lalaking nasagasaan ko kanina.
I feel relieved, guminhawa ako ng maluwag. Nawala na din ang mabigat na bagay na nakadagan sa puso ko.
Heck akala ko talaga magiging criminal na ako. Ayaw ko pa namang makulong.
Nag karoon ng maliit na sugat ang ulo niya kaya dumugo ito pero sabi ng doctor hindi naman daw yun dilikado pero kailangan niya paring mag pahinga.
