Chapter 07
Lumipas ang dalawang buwan. Nagsisimula narin ang klase.
Sa loob ng dalawang buwan ay naging mailap sa akin si Kuya. Palagi nalang itong umaalis. At gabi na umuuwi minsan naman ay madaling araw.
Tinanong ko si Inay palagi nya lang sinasabi na pinagkakaabalahan nito ang kanyang pag eexam. Nagrereview raw kasi ito pero nakapagtataka lang.
Talaga bang naaabutan ng madaling araw ang pagrereview. Pumapayat narin sya.
Nandito ako ngayon sa sala. Nagmamadaling araw na at wala parin si Kuya. Yumuko ako at umiidlip. Maya maya lang ay may narinig akong naglalakad. Kaya agad akong tumingin sa pintuan.
"Kuya." mahina kong sambit.
"Anong ginagawa mo dito? Ang aga mo atang nagising." tanong nito habang tinatanggal ang kanyang sapatos.
"Kuya may problema ba tayo? Bakit nitong mga nakaranag araw ay naging mailap ka sakin?" diko na mapigilang lumuha. Nilapitan ako nito at pinunasan ang aking mga luha.
"Walang problema Asha. Busy lang talaga ako sa pag rereview. Pasensya na... Halikana. Kailangan munang matulog." sabi nito at hinatak ako papuntang kwarto. Maaga pa para magising si Nanay at Ash.
"Kailangan monang matulog okay? May pasok kap---" hindi nya na natapos ang kanyang sasabihin dahil hinila ko sya papasok sa kwarto at hinalikan.
Wala akong pake kung anong sasabihin nya. Alam kong ito.
Alam kong mali ang nararamdaman ko.
Alam kong mali ang mahalin pa ng mas higit si Kuya.
Pinagsaluhan namin ang buong gabi ng walang pag aalinlangan.
°°°°°°°
Kinabukasan ay wala na naman si Kuya. Ang sabi ni Nanay ay maaga raw itong umalis.
Nag ayos naku, naligo at nagbihis. May pasok kami kaya kailangan kong magmadali.
Buong klase ay lutang ako...
Nagdaan ang isang araw...
Dalawa...
Tatlo...
Apat...
Limang Araw...
Sa luob ng limang araw ay hindi ko nakita si Kuya. Nag abang ako ng madaling araw ngunit wala parin ito. Palagi naring umaalis si Nanay. Si Ash naman ay hindi rin alam kung bakit.
"Asha... Wag mo nang intindihin yun okay? Mag focus ka nalang sa pag aaral mo. Busy lang talaga si Kuya atsaka bumibisita rin si Nanay sa kanyang kaibigan sa bayan kaya wala sila palagi dito." pahayag nito sakin.
Hindi parin ako mapalagay. Pilit kong pinapakalma ang aking sarili ngunit... Ayaw...
°°°°°°°°
Tatlong buwan...
Tatlong buwan ng hindi umuuwi si Kuya.
Si Nanay naman ay madalas naring umuuwi.
Nandito ako ngayon aking kwarto. Kanina pa kasi ako nahihilo. Para akong nasusuka na ewan. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Napapadalas rin ang aking pagtulog, kahit sa klase ay nakakatulog ako.
"Asha... ASHA!! MAGBIHIS KA KAILANGAN NATING PUMUNTA NG OSPITAL." natatarantang sabi sakin ni Ash. Nagtataka ako kung bakit.
Nagbihis ako at dali daling lumabas.
Pumara ng taxi si Ash at agad kaming sumakay dito. 30 minutes bago kami nakarating sa bayan.
Pumasok kami sa Isang ospital, nagtanong si Ash sa nurse na nasa counter.
"Saan po yung room ni Eros Perez." agad akong lumingon sa kanya ng banggitin nya ang buong pangalan ni Kuya.
Pagkasagot ng Nurse ay patakbo kaming pumasok sa elevator. Doble ang kabang nararamdaman ko habang nasa loob kami nito.
Mas dinoble pa ito ng makalabas kami at patakbong tinungo ang room sa sinabi ng Nurse.
(Please play... Para ramdam nyo yung eksena)
Tumatakbo kami ngayon ni Ash. Naabutan namin si Nanay sa ER. Umiiyak ito at parang di mapakali.
"M-Ma?" isa isang naglandas ang aking mga luha ng matanaw ko ang mga tao sa loob na natataranta... May mga nurse na tumatakbo.
Niyakap ako ni Nanay habang umiiyak. Pati si Ash ay umiiyak narin. Ilang oras kaming naghintay sa labad ng ER bago lumabas ang doctor.
"Doc kumusta ang aking anak?" umiiyak na tanong ni Nanay.
Parang tinutusok ang aking puso ng yumuko ito.
"Im Sorry Ms. Perez. We lost your son." para akong nalantang gulay saking narinig. Agad akong napaluhod habang umiiyak.
H-Hindi... Hindi maaari...
Kaya ba hindi na ito umuuwi?
Kaya ba naging mailap sya sakin?
Napahagulhol nalang ako ng mapagtanto ko ang rason nito.
Pumasok ako sa isang kwarto.
Nakita kong nakahiga ito sa higaan ng ospital at nakabalot ito ng puting tila.
Dahan dahan akong lumapit sa kanyang kinahihigaan. Habang tumutulo ang aking mga luha.
"Andaya mo naman Kuya. Bat di mo sinabi sakin? Sana napagamot ka namin ng maaga." bumigay narin ang aking boses.
"Di mo man lang ako binigyan ng pagkakataon na makasama ka ng matagal. Napakadaya mo." bumigay narin ang aking tuhod kaya napaluhod ako dito habang humahagolhol.
Pumasok sina Nanay kasama sina Mommy at Daddy. Agad nila akong niyakap.
Halo halo ang nararamdaman ko ngayon. Pinatayo nila ako at pinaupo sa upuan.
Nagsasalita si Nanay ngunit ni isa wala akong naiintindihan. Nakatungo lang ako habang umiiyak.
Hindi ko parin matanggap ang nangyari.
🎶In another life
I would be your girl
We keep all our promises
Be us against the world
In another life
I would make you stay
So I don't have to say
You were the one that got away
The one that got away
°°°°°°°°
BINABASA MO ANG
My Brother My Lover (Puella Pulchra Series 01)
Romance(Puella Pulchra Series#01) Pagdating ng panahon. Sa aking pagtanda. Isang bagay lang ang nasa isipan ko. Kung pagbibigyan man kami ni Kuya ng pangalawang pagkakataon na mabuhay ulit. Hinihiling ko na sana ay magtagpo ulit ang aming landas. At ipagp...
