Eskiden korkardım uyurken nedensizce
Korkmamak için yastığa sarılırdım
sımsıkı.
Sanki yastığa sarıldığım zaman korkum geçecekmiş gibi hissederdim.
Bazen korkularımı düşünürken uyuyakalırdım. Bazen de sabaha kadar onları düşünürdüm.
Artık korkuların da değişti onları düşünme zamanım da. Artık hiç bir şeyden seni düşünmekten vazgeçebilecek kadar korkmuyorum.
Senin yanımda olduğumu düşünüyorum uyumadan.
Şimdi tek korkum seni düşünmeyi unutmak oldu.
Seni şimdilik korkularından vazgeçebilecek kadar çok seviyorum.
Korkuda neymiş demeyin sakın. Yıllarca korkularımı düşünmeyi bu denli bıraktığımı hatırlamıyorum.
Korkuların benim hayatımdı.
Şimdi hayatım değişikliğe uğradı.
Yeni hayatımın yeni bir uğraşı var artık.
Seni zamanla her şeyden vazgeçebilecek kadar çok seviyorum
Bunu ''sakın unutma''
*
* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *
Bunu unutma dedim ama o kendini bilmiyor
ŞİMDİ OKUDUĞUN
★En Saf Duygularımla★
PoetryAslında bu kitaba ne girişi yapacağımı pek bulamadım. içimden gelenleri yazdım. Ben de tecrübesizm bu konularda. İçimde günlerdir dolanan bir yalnızık hissiyatı vardı. Ben de içindekileri yazıyım dedim. Kalabalık içinde yalnız kaldığız en karmaşık...
