Captivated

Chapter 23

I wake up in dizziness. What happened? Nakita ko si Rid sa gilid ko na may bitbit na kape at hawak ang kanyang cellphone.

"Rid" I call him.

"I should tell you to rest because your stressing yourself much, love" he said. I'm sorry.

"... I'll prepare your breakfast. Just wait for awhile" I nodded. He kiss me before he left. I should to be careful next time.

Calling Craig......

"Hello" I heard him chuckled. "What do you want?

"Ikaw. Hindi ba pwede? Akin ka noon kaya akin ka parin ngayon. Or I should kill your family if you don't come back to me" sabi niya.

"Huwag na huwag mo silang gagalawin, Craig. If you want me, meet me"

"Ang dali mo ring kausap. Don't tell your husband about meeting me, I'm sure he will stop you" sabi nito.

"Send me the address and I'll be there in a few minutes"

"Don't tell anyone. Don't call cops. Better hurry, my dear" sabi niya at pinatay na ang tawag. I immediately get dress up. Lumabas na ako.

"Where are you going? You should rest" sabi niya at itinigil muna ang pagluluto.

"I need to buy gift for my Mom, you know malapit na ang mothers day. I'll be back later" pagsisingungaling ko. He's confused.

"I'll accompany yo---"

"No. I mean I have a gift for you too" sabi ko.

"Are you sure? No one threatened you" he said. Umiling ako. Bago ako lumabas sa condo unit niya ay lumapit muna ako sakanya. Kinakabahan ako ngayon. I think may mangyayaring hindi maganda.

What are your plans, Craig? I am worried for the safety of our child. This is the first time, I lied to him.

"Byee" sabi ko at humalik sa pisngi niya. "I love you", tanging nasabi ko sa isipan ko at nakipagtitigan sakanya.

"Take care. Just call me" nakangiting sabi niya. I felt guilt without telling him the truth. I don't want you to get hurt. Craig is now completely different. He's heartless.

Tumalikod na ako at lumabas na ng unit. Lumabas na ako sa hotel at nagsimula ng tumulo ang mga luha na kanina ko pa pinipigilan. Pumara na ako ng taxi at pumunta sa lugar na pagkikita namin ni Craig. Sa yacht na pagmamay-ari ng pamilya nila. Natatakot ako na baka may mangyaring masama sa akin at sa batang dinadala ko.

Bumaba na ako. Natanaw ko si Craig na nakatayo malapit sa yacht nila.

"I'm glad that you came, my dear" nakangiting sabi nito. I'm getting goosebumps because of his smile.

"Nandito na ako. Ano pa ba ang dapat kong gawin para hindi mo sila saktan?"

"Marry me. Dumped him. Come with me" sabi niya.

"I can't do that. I'm married already, Craig. Magkakaanak na kam---" he grabbed my hand na ikinagulat ko. Ano ba ang magiging tadhana ko ngayon?

"You will marry me and that's final. Sasama ka sa akin, I don't care kung ayaw mo" galit niyang sabi. He is not Craig na kababata ko noon. Nag-iba na siya. He carry me like a bride. Nag panic ako. Isinakay niya ako sa yacht.

"Anong ginagawa mo?" sabi ko at nagsimula ng umiyak. He cupped my face. "You will live with me. And I know you will love me again like before"

"Mali pala ang pagkilala ko sayo. Masahol kapa sa demonyo" galit kong sabi sakanya.

No. No. Ibaba mo ako, Craig. Don't do this" Kinuha niya ang cellphone ko at itinapon sa dagat. That was my last chance to call Rid pero wala na akong magagawa. Tinitigan ko si Craig ng masama.

"I will" sabi niya. He ties me on the chair also my mouth with handkerchief. Nagpumiglas ako. I need to let go. I need Rid. And this is my fault after all. Na set up ako.

"Manong Rey, Tara na" sabi ni Craig. Umandar na ang yacht. Iyak ang nagawa ko nang isang kilometrong layo na kami sa daungan. I promise to you, I will take good care of our child. We will cross our paths again.

"Your fake husband is being fooled. You see, ako parin ang nanalo because I got you. I will buy all his shares and make him dumped in the trash. I will invite the media for our engagement party. And he will realized na hindi mo talaga siya mahal. Na spy kalang. At magiging masaya tayo. We will live a happy ending just like how you've been wish when we are young"

It won't happen Craig. I love Rid and he's my only man.

Pasado alas singko na kami ng hapon na nakadating sa bahay ni Craig. Ikinalas na niya ang tali. Wala akong gana. Hindi ko na magawang umiyak, ubos na ubos na ang mga luha ko. Nanghihina akong umupo sa couch at nakatingin ng kawalan.

"Eat first before you sleep. We will discuss our engagement party tomorrow" seryosong sabi niya. Napatingin siya sa kamay ko, kung saan suot ko parin ang singsing ni Rid. Tinakpan ko ito pero pinilit niyang kinuha ang kamay ko. "I should get this ring off. You are not Mrs. Monterreal anymore. You will be Mrs. Garcia". Nagpumiglas ako para hindi niya makuha ang singsing pero huli na. Itinago niya ito sa bulsa niya.

"Diba ito naman ang gusto mo noon, Denise bakit hindi kana masaya ngayon? I've waited you for long and I deserve to have yo---"

"I don't deserve someone like you" sabi ko. Napaawang siya sa kanyang labi. Hindi siya makapaniwala.

"Because he deserve you and you deserve him, ganun. That is not what you call love. Nagpakasal lang kayo dahil kailangan niyang makuha lahat ng mana ng kanyang ama at para hindi mawala lahat ng pinaghirapan niya" sabi niya. 

"Hindi mo alam na ginagago kalang niya. He's father was the one who destroy you physically. Nabangga ka ng sasakyan nila. And you completely lose your memories." sabi ni Craig na kinabigla ko. No. I know Rid. Kung ako nga ang nakabangga ng ama ni Rid, edi sana sinabi niya sa akin ang nangyari.

" Liar"

"I'm not. Hindi lang nila sinabi dahil ayaw nilang masaktan si Rid"

"Binibilog mo lang ako"

"I'm telling the trut--"

"No"

"Hindi lahat totoo sayo!"

No. Hindi ako naniniwala. Hindi yun magagawa ni Rid.