Kabanata 3

14 3 0
                                    

A/N: Tagal ng UD diba? HAHAHAHAHAHAA. Enjoy reading! Mwaps!!

- - -

Kabanata 3.

Hindi na ako natutuwa sa mga nangyayari sa'kin. Dahil sa pangalawang pagkakataon late nanaman ako. Dapat ko atang hindi mafeel na sawi ako dahil hindi naman sa klase ni Mr. Will ako nalate.

Phew. Thank God.

"Nyare?" Aiza asked me.

"Ha?" lutang nanaman ako! Kainis. Ganito ang nangyayari sakin araw-araw!

"Haduken."

"Ang ayos mo kausap eh 'no?" sarcastic kong sabi. "Abnormal ka ba? Nagtatanong ako ng 'ha' tapos sasabihin mo 'haduken'?" umirap ako dito.

"I'm just kiddin'. Eto galit agad." Now we're walking towards our next class. Buti nalang at nandito si Aiza para mapagsabihan ko ng mga problema ko.

"Alam mo ba...." hindi ko na naituloy ang sasabihin ko. May pumipigil sa'kin na sabihin sakanya ang tungkol sa pagliligtas sa'kin ni Inigo. "....ang ganda ko." palusot ko. Tumawa nalang ako para hindi masyadong awkward.

"Alam mo para kang adik, nakadrugs kaba?" ani nito. Natawa nalang kami pareho. Mukha kaming mga tanga.

"Buti nalang talaga at nagkasakit 'yang si Mr. Will," ani ni Aiza. Tama ang sinabi n'ya, may sakit si satanas kaya wala kaming klase ngayon.

Ang saya saya.

"Nye, by the way," pagiiba ko ng usapan. "Tapos kana sa project mo?"

"Hindi pa, sabay nalang tayo, girl," she sipped at her milktea. Kung pwede lang ako sa milktea eh 'no! Lecheng ubo kasi 'to.

*phone rings*

"Who's that pokemon?" tanong ni Aiza. She's referring to the person who called me.

"Mom, excuse me," ani ko. Tumayo ako at lumayo kay Aiza.

"Baby! Why did you take so long answering my call?" pagsisimula ni Mom.

"Uh, kasama ko po kasi bestfriend ko kanina, actually we're eating lunch kaya natagalan po hehe,"

"Oh, okay! By the way, I'm going to Manila," agad namang kumunot ang noo ko.

"Why?"

"Daddy needs me, baby. May kailangan lang daw gawin sa office. I'll  make sure na makakauwi din ako agad, promise!"

I heaved a heavy sigh. "Okay, Mom. Take care!" I ended the call.

Bumuntong hininga ulit ako pagkaupo kong muli sa inuupuan namin ni Aiza kanina.

"Oh, what's the prob?" she asked.

"Nothing," I get the fries and eat it. It's my stress reliever.

Aalis nanaman kasi si Mom. Last month ganun din. Hay nako. Why business is so unfair? Kinukuha nito ang time ko kay Mom and Dad eh. Though it's for my own sake, hindi ko padin naiiwasang mainis.

"Class dismissed." tapos na ang huli kong klase. Sa wakas! Ano naman kaya ang susunod kong gagawin? Hmm. 2:30 PM palang naman eh.

Tulog nalang kaya ako pag-uwi?

Nah, boring.

"Baby!" mommy greeted me with a smile. Nakauwi na ako and nagiiskype kami ni Mom ngayon. Nasa Manila lang naman sila, magiiskype pa.

In BetweenWhere stories live. Discover now