Ümit Yaşar OĞUZCAN

112 1 0
                                    

Gözden kayboluncaya kadar baktım arkandan, sonra kapıyı kapattım,

bir başka kapı açıldı yalnızlığa.

Yürüyemiyordum, oturamıyordum. Yattım, uyuyamadım. Sanki

yerçekiminden kurtulmuştum, boşluktaydım, ağırlığım kalmamıştı.

Elimde, tam nabzımın üzerinde bir saat işliyordu her şeyden habersiz.

Çıkardım, duvara çarptım, parçalandı ve durdu.

Fakat sadece saatin sesiydi kaybolan.

Yoksa zaman ilerliyordu..

SATIR ARALARINDA AŞKHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin