Yeni okuluna kendilerine yabancı duygularla giden bu iki genç sokak başında karşılaşmışlardı. Gülmeyi unutan genç kız kendisine gelen tebessüme karşılık verememişti. Yan yana yürümeleri bile bir gelişmeydi onun için. Büyük bir gelişme. Yalnızlığına ortak olmaya başlamıştı bu genç çocuk ve bu durum onu epey bir endişelendiriyordu.
Sıraya geçtiklerinde kızın önüne bir defter uzattı. " Adın ne küçük kız? "
Onun da küçüklüğünde takılı kaldığını büyüyemediğini biliyordu Kaan. Bu yüzden ona "küçük kız" diyordu. Kendi de hala çocukluğunda takılı kalmıştı oysaki.
"Deren."
"Kaan."
Kaan, Deren 'in o günden sonraki ilk arkadaşıydı. Kaan ise hiçbir zaman dışarda yalnız olmamıştı. Onun yalnızlığı ailesindendi.
Kaan basketbol oynamak için spor salonuna gittiğinde Deren de resim çizmeye başlamıştı. Yanında Kaan varken rahatça çizemiyordu ve bu yalnızlık iyi bir fırsattı. Kalemi ufak çiziklerle kağıtla buluşturdu. Çizgileri belli belirsiz şekiller oluştururken resmi bir derinlik kazandı. Yine o küçük kız çocuğunu çiziyordu. Evin bahçesinde koşuşturan küçük bir kız.
Arkasına bakarak koşan bu küçük kızı birinin kovaladığı belli oluyordu ama yüzündeki gülümsemeden bunun bir oyundan ibaret olduğu açıktı.
Kaan'ın sınıfa girdiğini farkettiğinde defterini kapattı ve gözlerini gökyüzüne çevirdi. Kaan'ın yanına oturduğunu farkettiğinde de tepki vermedi. Kaan bu duruma bozulsa da alışmaya başlamıştı. Kıza bir şeyler söylediğinde yanıtsız kalırken yazarak anlaşabiliyorlardı. Bunun nedenini hala çözememişti Kaan.
" Neden konuşmuyorsun Deren? "
Bu soruyu bekliyordu ama cevabını vermeye hazır değildi Deren. Kendine acınmasını istemiyordu. İki gündür tanıdığı bu çocuğa da cevabı vermeyecekti. Nasıl anlatabilirdi ki nedenini, içinde yankılanan çığlıkları. Anlatmaya ne cesareti vardı ne de güveni.
Sorusu yanıtsız kalınca çekti kendini Kaan. Bu kıza karşı umursamaz olamıyordu ama anlatmak istemiyorsa da bunu anlayabilirdi.
" Anlatamam. "
Bir cevap geleceğini beklemiyordu Kaan. Deren'e baktığında ise onu anlamasını beklediğini gözlerinden okumuştu Kaan. Şeffaf gözlerinden her şey okunurken hiç anlaşılmamış mıydı bu kız ? Beklediği yardım elini kimse uzatmamış mıydı?
"Belki bir gün..."
Anlatır mıydı sahi? Güvenilir biri miydi ki anlatılsın kendine. Umursamaz olan kimdi bu zamana kadar? Neden şimdi ona yardım etmek istiyordu, neden şimdi umursamaz olamıyordu.
Ne ısrar etmişti, ne boşvermişti. Zamana bırakmıştı. Bu Deren' i rahatlatmıştı. Belki bir gün...
Kahramanlarımız tanıştı. Bakalım ilerleyen bölümlerde neler olacak ? Arkadaş mı olacaklar, sevgili mi ? Dost mu, düşman mı ?
