DÜŞMAN

Kaçaklar

Bir gazeteci olarak uzun boylu biri olmam dikkatleri üzerime çekmeme olanak sağlıyor. Almanya'nın sözde güvenli bir bölgesinde eski Yahudi bir kahve restorantı var içerideki en kuytu masaya oturup her zamanki gibi boş şekerli sade kahvemi sipariş etmiştim, oranın çalışanı olan özü İspanyol kendisi Fransız olan bayan Monika ben daha restoranta adımımı atmadan dikkatlice süzmeye başlamıştı her zaman ki o ünlü sandıkları parfümlerinden sıkıp gelirdi sanki bugün bir farklılık var gibi kokusu daha çok enerjik bir havadan duygusal ağır bir kokuydu fakat her zamanki gibi değildi farklıydı her şeyi ile kesinlikle bunu bakışları yürüyüşü ve hizmetiyle belli ediyordu o her zaman gülen kadından daha çok sanki sevdiği bir yakını ile tartışmış günlerce uyumamış psikolojisi dağınık çoğunlukla sinirli bir havaya sahip bir kadın vardı, belkide regl dönemindedir bilemem.

Restoranta 1.70 boylarında uzun saçlı sarışın biraz gayriresmi şekilde giyinmiş utangaç bir adam girdi içeriye, girişin hemen yanındaki masaya oturdu belli ki hemen gitmesi gerekiyordu elindeki çantayı hafifçe yandaki sandalyesine koydu ve sadece bir bardak su istedi. siyasetçi bir adama benziyordu belki de führerle konuşmak için? gelmiştir pek sanmam ne Ruslara benziyordu ne de İngilizlere daha çok Almanya'nın güney kısımlarından görevli bir müfettiş olabilir ya da bir sekreter. Gözlerini bana getirdiğinde hep kaçırıyordu üzerimdeki askeri kıyafetten dolayı olabilir ne de olsa ben ordunun içinden biriyim daha doğrusu ordunun gazetecisiyim inceleyeni her şeyi gören tanık olan kişisiyim adım Barnie Fredek ailem birinci dünya savaşında öldüklerinde ben çok küçüktüm babam Alman Yüzbaşıydı annem ise bir sağlıkçı tahmin edilebilir şekilde cepheden neredeyse bir kilometre uzaklıkta ki sağlık çadırına fransız topu geldi ve yaralı babam aynı zamanda onu tedavi eden annem orada ölmüşlerdi onların ölümleri Almanya içindi ama kaybettik sonradan führer kaybetmemizi Yahudiler ve Koministleri bağladı ülkenin bölündüğünü ve ülkeye zarar verdiklerini düşündü belkide haklıdır kim bilir?

Adam restoranttan çıktı bende bir masa öne geçtim bu adam pek tekin değildi etrafı binaları izliyordu ve stresliydi pencereden çok belli olmasada bunu anlamak zor değildi. Öğle saatleri saat 15:20 gibi 4. Birlikle beraber Fransa'ya gidecektik beni oraya bırakıp etrafı gözlememi ve halkla konuşmamı istiyorlar bu büyük bir tesadüf aslında, genelde işgal yapılır ardından ben gelirim ve her şeyi kaydederim bu sefer öyle olmadı sanırım bir iş var doğru gitmeyen bir şeyler Berlin halkı bu aralar sıkça Fransa da bir direnişin olduğunu ve gittikçe büyüdüklerini söylüyor sonuç olarak Almanya işgale girincede ayaklanacaklarmış, kulaktan duyma bilgilere pek inanmam fakat belliki bir işler dönüyor Führer beyimiz tedirgin olmuş gibi.

Restorana giren yarı gayriresmi giyinmiş adam tekrar buralardaydı, mahkum arabasına odaklanmış elinde çantasıyla etrafı gözetliyordu, hemen yanındaki pazar tezgahına ilerlesede gözleri halen mahkum arabasındaydı. Tedirgin bir şekilde usulca restorandan çıktım adamı gizlice izlemeye başlamıştım tam o sırada yere eğilip çantasını açtı ve içinden Mp-40 adlı silahı çıkardı bu silah Alman yapımı olan hafif makineli taaruz silahıdır güçlü ve seridir, ben beylik tabancamı çıkarıp adama doğrultana kadar adam mahkum arabasına gidip içindeki mahkumları çıkartmıştı bile, seri bir şekilde bir kasanın yanına pusup ateş açmıştım fakat ben iki mermi atana kadar herif üzerime şarjörü boşaltıyordu, ardından bir araba gelip hızlıca arabaya yöneldiler ve oradan kaçtılar.

Elimden hiçbir şey gelemezdi adam benim kafamı kaldırmamı dahi izin vermeden ateş ediyordu birkez denediğimde elimden vurulduğumu adamlar bölgeden kaçınca anladım mermi elimi delip geçmiş bir şekildeydi, hemen yanımdaki bir sargı bezi ile sardım ardından yirmiye yakın Nazi askeri dibimde bitmişti.