İLK HARFİM

ÖLÜMLÜ CANLAR

Bağlanma derdine körü körüne
Ne derdin baki
Nede sen ölümsüz bir ten
Her acının dermanı yaranın ta kendisi
Bir adem bir havva misali
Suçlu insanın ta kendisi
Nerde bir gurbet var
Sıla onun en siyahında
Çare ellerinde
Deva bir gülüşünde
Bilemediğin bir diyar da
Farketmeden geçtiğin bir yetimin duasında
Doğanın yeşiline kandı insan
Unuttu kara kışı
Aştığı dağları düz ovalarda yitirdi
Ne kıymet bildi hadsiz neşelerin
Nede ağlamaklı gözlerinin hatrı kaldı
Arama her kusura bir bahane
Yokki herşeyin devası dünyada
Nasılsa ölümlü değil mi canlar
Son çare dokuz tahta altında da
 

       ...ن....