Violetta 1 Gizli Günlüğüm Sırlarım Ve Hayallerim

1. Bölüm Yeni Bir başlangıç

Hadi bakalım yine yollardayım . Babam çevre mühendisi ve işi nedeniyle sık sık yer değiştirmek zorunda . Bende onu izlerim : Şuanda bilmem kaçıncı kez ev değiştirmek üzere uçaktayız.

            Babam Buenos Aires ' e dönmeye karar verdiği için son bir kaç yıldır yaşadığımız Madrid ' den ayrılıyoruz . Hem biraz hüzünlü hem de çok heyecanlıyız

        Önceki yolculuklarda hissetiklerimin aksine , bu defa gideceğimiz yere ulaşmak için sabırsızlanıyorum . Çünkü doğduğum şehre dönüyorum . Beş yaşındayken kaybetiğim annemin şehrenine . Annemle ilgili çok az şey hatırlıyorum ama kendimi yolumu kaybetmiş gibi hissettiğim zamanlarda hep bu " çok az şey " i düşünürüm.... Tıpkı bugün yaptığım gibi . Evet... annem ! Çıktığı turnelerden döndüğünde bana o güzel , sıcacık ve ışıltılı gülümsemesiyle bakışı.

       Her gece saçlarımı okşayıp yanağımı hafifçe sıktıktan sonra bana iyi geceler öpüşü verişi .

       Yıllarca şan eğıitimi almış, o yumuşak ve tatlı sesi .... Hatta klasik " Vilucuğum ,dişlerini fırçalandın mı ???" diye soruşu . ( şimdi düşünüyorumda , ses tonu her zaman yumuşak ve tatlı değildi.)... Ayy! Uçağın motorlarının yüzünden birden gerçekliğe döndüm ! Az önce havalandık ve ben yerden binlerce kilometre yularıda olduğumuzu unutmak için yazıyorum . Yazıyorum, yazıyorum , yaziyorum ...yeter ama , artık yazamıyorum çünkü...
                            Uçaktan korkuyorum ve bu sarsıntıların beni sakinleştirdiği şöylenilemez !

                  ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

   Sevgili günlük , az önce çok garip bir şey oldu . Bir çocukla konuştum. Aslında konuşmak değilde ... ağzımda bir şeyler gevelwdim diyelim, çünkü one ne söyliyeceğimi bilemedim. Tatlı birine benziyordu. Benimle arkadaş olmak istiyordu . Ama hemen sonra, birden korkuya kapılmış gibi kaçıp gitti.
              İyi ama neden ? Farkında olmadanyablış birşey mi yaptım ?
  Sanırım bunu nasıl açıklıyacağımı bilemiyorum. Ama bildiğim bir şey var : Erkekleri anlamak çok zor . Günün birinde onları anlıyabilecekmiyim ve.... bir erkek arkadaşım olacak mı ? Çok merak ediyorum . Ayy... bu gürültüde ne ? İmdaaaat !!! İçimdeki korkunç hislere rağmen başardık : Dünya nın en güzel şehri olan Buenos Aires ' e indik. Babam hiç olmazsa bu seferliğine burada bir süre kalmamıza karar verirse kensimi gerçek evimde gibi hissedebilirim.

                   Sürekli taşınıp durmanın benim için çok zor olduğunu neden bir türlü anlamıyor ?
       Son yıllarda çok sayıda insanla tanıştım . Gerçekten cana yakın kişiler . Hepside yetişkindi , babamın arkadaşıydılar ve ben ne yazık ki isi lerini bir türlü öğrenemedim . Kaç kere giulio ya alessio , alessio ya giovanni ve giovanni ye de luca dedim . Amma rezilik ... Ama aralarından hiç biri hayatımın parçası olmadı .

                        O halde ben , Violetta kaç tane arkadaşım var ?

         Çok az belkide hiç . İnsan giysi değistirir gibi şehir değiştirince ilişkileri pek uzun süremiyor. Sekiz yaşındayken belli bir süre boyunca kendi yaşımda bir kızla arkadaşlık edinmiştim . Babamın işten bir arkadaşının kızydı ; uzun sonbahar öğlenlerinde būyükler bütçeler, projeler ve vadeler hakkında konuşurken , bizde oyuncak bebeklerimizi çıkarır, onlara zorla çay içirirdik. Dördümüzde odamdaki masanın çevresinw oturuduk : Ben , ines ( arkadaşım ) , bussi ( bebeğim ) ve bea ( bebeğimin arkadaşı ) bir kafedeymiş gibi yapardık . Sonra ines de taşındı ve arkadaşlığımızdan geriye birkaç  fotoğraftan başka birşey kalmadı. Bu arada o fotoğraflarda korkunç cıktığım için onlara bakamıyorum :(

   Bugün nihayet evimdwyim eski evimde yıllarca yurt dışında yaşadım ama buradan hiç ayrılmamışım gibi . Avluyu geçince beyaz koltukların olduğu salon, yine beyaz perdeler, ilk yapbozlarımı yaptığım dikdörtgen masa... Hepsini dünmüş gibi hatırlıyorum.
Sonra birde olga var benim canım olgam

Onu gördüğüm anda  yüreğim yerinden zıpladı ! Ev hâlâ olga nın mjtfağından gelen mis gibi kokular olga, olga, olga : Bilsen onca yıl boyunca seni ( bir çikplatalı pastalarını ) ne kadar özledim. DÜNYADA KİMSE BU EVİ SENİN KADAR İYİ ÇEKİP ÇEVİREMEZ !

Bu gün özel öğretmenim çekip gitti iykide gitti çünkü acayip sıkıcıydı ! " Violetta yemeğibi hızlı hızlı yeme , sabahları geç kalkma , televizyon izleme , tırnaklarını yeme , bardakları yere koyma, kitaplarını etrafa saçma . Yüksek sesle gülme , baban işten gelince kollarına atılma , böyle kötü yazılar yazdırma !" Kısacası Violetta sen iyisimi hiç yaşama .simdi babam yeni bir ögretmen bulmak istiyor. Ama günün birinde okula gitmeyi ve teneffüslerde şakalaşacağim arkadaşlarımın olması çok isterdim .

Mesela " Merhaba , ödev verilen alıştırmaların sayfasını işaretlememişim , kacıncı sayfa olduğunu söylermisin " " selam yarın beden varmı eşohman giyecekmiyiz" " hey fransız çevirisini yaptınmı ben son cümleyi anlamadım " baksana ödevi senden geçirebilirmiyim " şunuda unutmadan el yazısı yazmayı çok severim.