19.Bölüm ❣

939 62 43
                                    

Çağlar
Sonunda Dorukla aramızdaki buz dağını yıkmıştık.O hastane odasında,onunla sevgili olacağımız aklıma gelmezdi ama biz böyleydik.Zaten biz başka planlar yaparken,daha biz harekete geçemeden,hayat kendi planlarını uyguluyor bile.

Doruk aynı gün icin de hastaneden çıkmıştı serumu bitince.Onlar evlerine kendi arabalarıyla gitti.Çok isterdim ben götüreyim eve ama ailesi daha aramızdaki ilişkiyi bilmiyordu.Aksam ailece Doruğa geçmiş olsuna gidecektik ve ben hazırlanmaya başlamıştım bile.Dolabımdan kıyafet seçerken telefonum çaldı.Selen arıyordu.Cevap verdim fazla çalmadan.

"Efendim Selen?"

"Çağlar ben Dorukla aranız düzeldi mi diye merak ettim de."

"Evet.Bikac saat önce barıştık.Noldu ki?"

"Hani benim bi özür meselesi vardı ya?"

"Ah evet.Doruga bahseder sana haber veririm olur mu?"

"Tamam görüşürüz."

"Görüşürüz."deyip telefonu kapattım.Selenin bu hâlleri beni şaşırtıyordu.Ileride düğünü olunca bizide davet eder bu kız.

Düşüncelerim arasında sonunda biseyler seçmiştim.Giyinip salona geçtim.Sadece babam vardı salonda.Koltukta oturuyordu.Babamın yanına gittim.Ince ceketimi giyerken konuştum."Hazır değiller mi?"diye sordum.Ama babam duruşuna tezat sinirli gibiydi.

"Oğlum,annen ne zaman hemen hazır oldu ha bi söyle bana?Mustafa şu nasıl diyor,güzel olmuş hadi çıkalım diyorum.Yok yok içime sinmedi bu deyip geri dönüyor.Bak saat kaç olmuş.Yatıya kalırız artık bu saatten sonra."diye annemi şikayet ediyordu.Gülesim gelmişti ama gülme istegimi bastırdım çünkü gider ayak azar işitmek istemiyordum.Bisey diyecekken Çağın geldi ceketini giyerek."Annem hazır değil mi daha?"dedi.Ben sorduğu soru yüzünden Çağına isyan bakışları atarken,babam cevap vermek için hazırlanmıştı ki annem odadan çıktı."Ay hazırım işte.Amma söylendin Mustafa.Aşk olsun vallahi."dedi."Bir saattir bekliyorum Sema.Hadi çıkalım artık geç kalacağız.Çağlar senin arabayla gidelim.Benim araba bakımda."dedi.Başımı onaylar şekilde salladım ve evden çıktık.

Kısa süren yolculuğun ardından Dorukların evine geldik.Kapıyı Türkan teyze açtı,bizi buyur etti.Salona geçtiğimizde herkes salondaydı.Ayaga kalkmış,bizi bekliyorlardı.Selamlaştık,oturduk.Annem Türkan teyzeyle mutfağa geçti.Bizde Dorukla aynı koltukta oturuyorduk.Babam ve Sinan amca berjerlerde oturuyorlardı.Çağınla Ekinde diğer geniş koltukta oturuyorlardı.Biz Dorukla sohbet etmeye başlamıştık ki babam konuşmaya başladı."Çok geçmiş olsun Doruk oğlum.Ben sonradan öğrendim başına geleni.İyisin degil mi?"dedi babam.Doruk ışıl ışıl gülümseyerek cevapladı babamı."Teşekkür ederim Mustafa amca.İyiyim pek bişeyim yoktu.Bikac gündür iştahım yoktu,bisey yiyemiyordum.Biraz da bazı sıkıntılarım vardı.Ağır geldi sanırım.Kaldıramadım."dedi.O anlatırken,o kötü anlarında yanında olamadığım için,içten içe kızıyordum kendime ve onu bu kadar üzdüğüm için.Babam karşı cevap veriyordu ama duymuyordum.Doruga odaklamıştım.Yaşadıklarına.Ben Selenle sevgili rolü yaparken canının ne kadar yandığını düşündüm.Bana olan aşkını icin de tutmaktan,üstüne bide benim itirafım eklenince bunların hepsi stres ve üzüntü olarak dönmüştü ona.Onun da tüm bunlarla baş edemeyip hastaneye düşmesini düşündüm.En çok koyan da o bunları yaşarken yanında olamayışımdı.Daha çok koyan da tüm bunları benim yaşatmış oluşumdu.Derin düşüncelere dalmışken kolumdan hafif sarsılmam ve ismimi duymamla kendime gelmiştim.Önümde Türkan teyze çay tepsisini tutup çay ikram ediyor,Doruk yanımda ismimi söyleyerek kolumdan sarsıyor beni."Afedersiniz Türkan teyze.Dalmışım da."dedim.Gülümseyerek,"Önemli değil oğlum."dedi.Çayımdan ilk yudumumu alırken Doruğun sesini duydum."İyi misin sen?Neyin var?"dedi."Bişeyim yok sevgilim iyiyim."dedim."Odama geçelim mi?Hem Çağınla Ekinde,Ekinin odasına geçtiler.Biraz müzik dinler sohbet ederiz.Ne dersin?"dedi."Olur gidelim."dedim ve ayaklandık.Babam ayaklandığımızı görünce bize döndü."Hayırdır gençler nereye böyle?"dedi."Doruğun odasına gidiyoruz baba.Giderken seslenirsiniz."dedim.Babam kafasını sallayıp Sinan amcayla olan sohbetine geri döndü.Bizde Doruğun odasına geçtik.

Bugüne kadar bu odaya bir kez girmiştim ve onda da çok iyi anılarımız yoktu.Ben kapının yanında dikilirken Doruk geldi yanıma.Ellerini yanaklarımda hissettim.Gözlerini gözlerime dikmiş endişeli bir şekilde bana bakıyordu."Neyin var bitanem?Saklama benden,anlat hadi."dedi.Yanaklarımdaki ellerini tutup avuç içlerini öptüm ve gülümsedim."Bişeyim yok sevgilim.Sadece bugüne kadar seninle boşuna uzak kalmışım.Boşuna üzmüşüm seni.Boşuna acı çekmişiz."dedim.Dorugun parmağını dudaklarımda hissettim."Şşşt bu konuları kapattık.Tertemiz,bembeyaz sayfa açtık.Sadece aşkımız ve biz varız ve dakika dakika yaşayacağız artık."dedi ve dudaklarıma yaklaştı."Dakika dakika."diye fısıldadım."Evet sevgilim.Başladık bile."deyip dudaklarıma derin ve sevgi dolu bir öpücük bıraktı.

Müzik açıp,yatağa geçtik ve uzandık.Doruk göğsüme yatmıştı.Dakika dakika yaşayacaktık ve başlamıştık...

Ağlamıyorum gözüme Elu kaçtı.Gideyim de bi doz izleyeyim bari.

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar ❣

Bu arada yeni kitabım "GÜNLÜK" yayımda,desteklerinizi bekliyorum.

Doruk ve Çağlar

Doruk ve Çağlar

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
İLK BAKIŞ (BxB) ADI AŞK SERİSİ 2. KİTAP Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin