Yazın sıcak günlerinden biriymiş. Nasreddin Hoca'yı bir ziyafete davet etmişler. Sofraya gelen lezzetli yemekler yenilmiş. Sıra buzlu hoşafa gelmiş. Ev sahibi, önüne konan kepçe gibi büyük bir kaşıkla hoşafı içmeye başlamış. Hoşaftan her alışta:
– Oh! Aman, yandım, öldüm, diyormuş. Hoca ise elindeki küçük kaşıkla hoşaftan bir tad alamıyormuş. Sağa bakmış; sola bakmış; olmamış. Nihayet dayanamayarak ev sahibine:
– Aman efendi, demiş. Elinizdeki kepçeyi bana lütfediniz de bir kere de ben yanıp öleyim!
