FLIKKEN MAASTRICHT ✰ ONGESCHREVEN

-4-

Victor

Aan het einde van de draaidag liep ik richting mijn auto. Vanuit de verte zag ik dat er een vrouw tegen mijn auto aanleunde. Ik dacht in eerste instantie dat het een fan was, maar toen ik dichterbij kwam herkende ik haar. 'Angela?' vroeg ik verbaasd toen ik dichtbij genoeg stond. 'Heb je een lift nodig?' 

Ze knikte, maar keek me niet aan. 

'Stap in dan' zei ik, terwijl ik naar de bestuurderskant van de auto liep. 

'Vic?' verbrak ze eindelijk de stilte voordat ik de auto startte. 

Ik staarde haar aan en glimlachtte. 'Wat is er?'

'Misschien moeten we praten over wat er vandaag is gebeurt tussen ons' 

'Misschien. Wat heb je erover te zeggen?' zei ik harder dan ik het bedoelde. 

'Ik... ik wil gewoon weten of... of het iets betekende voor jou'

Ik knikte. 'Je kent me toch? Ik ben niet het type man die zomaar een vrouw zoent. Ik moet eerlijk toegeven dat ik erg verbaast was toen ik jouw lippen op de mijne voelde. We zijn al zo lang vrienden. Ik had er eigenlijk nooit echt over nagedacht.' 

De tranen sprongen in haar ogen. 'Ik wil het gewoon niet verpesten tussen ons.' 

Ik pakte haar hand vast en streelde zachtjes de bovenkant van haar hand met mijn duim. 'Geloof me, dat heb je niet gedaan. Ik weet gewoon niet zo goed wat ik voel. Je bent mijn beste vriendin. Ik vertel je altijd alles. Zelfs over de dates die ik heb gehad.'

Ze knikte begripvol. 'Maar voor jou dan? Betekende het iets?' vroeg ik.

'Ik ben wat minder ouderwets als het aankomt op zoenen en daten. Ik zou een man kunnen zoenen enkel omdat ik hem knap vind, zonder dat we echt aantrekkingskracht hebben.'

Ik staarde teleurgesteld door de voorruit van de auto. 'Wat dus betekent dat je een spelletje met me speelde?' 

Ze schudde haar hoofd. 'Het was geen spelletje. Het voelde gewoon zo goed om het te doen, maar nu... ik weet het gewoon niet.'

Ik schraapte mijn keel. 'Ik denk dat het beter is als ik je naar huis breng' zei ik terwijl ik de sleutel omdraaide en de auto startte. Het was stil tijdens het ritje naar haar huis. Het leek alsof er uren voorbij gingen, maar in werkelijkheid waren het maar 20 minuten. Ik parkeerde de auto voor haar deur en liet de auto stationair draaien.

'Wil je nog koffie?' 

'Ik heb denk ik genoeg koffie gehad vandaag' 

'Vic?' Ik draaide mijn hoofd haar kant op en kon niet anders dan in haar mooie ogen staren. 'Laat maar.... Ik zie je morgen!' zei ze waarna ze een kus op mijn wang drukte en de auto uit sprong.

Nog ietwat verbaast startte ik de auto weer en reed richting mijn eigen huis. Ik was ontzettend moe na deze lange dag en sprong meteen onder de douche. Net voordat ik mijn nachtlampje uit wilde doen, hoorde ik mijn telefoon trillen en zag dat er een berichtje binnen kwam van Angela.

'Nog steeds vriendjes? x A.'

'Wij zijn altijd vriendjes ;) x'

'Zullen we het dan maar zien als een eenmalig iets?' 

'Ha, in werkelijkheid gebeurde het twee keer vandaag. Of was het drie keer? Misschien was het meer een 'één-dags-iets?''

'Laten we het daar maar op houden! Slaap lekker Vic! x'

'Slaap lekker, Angela. x' 

~ Een kort deeltje maar ik wilde jullie niet weer zo lang laten wachten :) ~