noluyor ya? (*günlüğe başlamanın 2. gunu)

10 3 0
                                    

Annem Bir günlüğe başlamanın beni rahahtlaticagini söylemişti. Ondan yazıyorum.  Donemin ortasinda baslamak biraz garip oldu ama neyse baslamam gerekiyordu bir yerden. bugün gerçekten ilginç birseyler oldu. Ve bunu sanırım yazmaliyim. Gayet sıradan ilerliyordu gün. Her şey teneffüs zilinin calmasiyla başladı.   Sonra sınıfının en popüler öğrencisi yanıma geldi.  (*yanlis hatirlamiyorsam adi denizdi)Ve bana dediki eğer bildiklerini hocaya anlatirsan olacakları anlatmam istermisin dedi. Ben hiç birşey bilmiyordum Oysaki neyden bahsettiginin bile farkında değildim. Uzaktan bir çocuk bana bişeyler diyordu dudaklarını okudum idare et gibi bişeyler diyordu. Sonra bende bunu kullanabilirim diye dusundum.Düşünsenize okulun en popüler kızı benim agizimdan çıkacak söze bagliydi. Ve bu çok hoş birşey bence en sonunda fark edilebilecek hatta 1. Sırada bile olabilecektim. Ve bende kıza dedimki anlatamam içine ne sebep var. Kızın yüzündeki o çaresizlik o kadar belliydi ki. Ama belli etmemeye çalışıyordu. Ve bende ondan korktuğunu belli etmemelidir yoksa kendi kazdigim çukura dusebilirdim. Böyle özgüveni davranmak kendimi gerçekten güçlü hissettirdi. Kız bana baktı ve ne istersin dedi bir şey söyle yapacağım ama hocaya soylemeyeceksin. Bu teklif hoşuma gitti zaten ne olduğunu bilmiyordum. Tamam ama anlasmadan donersen bende dönerim dedim. Kız kabul etti ve oradan uzaklaştı. Ben sırada yayildim ve ne istesem diye hayaller kuruyordum. O anda yanıma o çocuk geldi bizim sınıftan değildi. Bana dediki iyi idare ettin. Bende sorun yok dedim. O sırada zil caldi. Çocukta sınıfına giderken ona dur dedim. Geldi yanima yaklaştı efendim dedi. Denizin o bahsettiği benim rol yaptığım olay neydi diye sordum. Okulda anlatamam bizi duyabilirler. Okulun yakınında bir park var okuldan sonra orada buluşuruz dedi. Ve koşarak sınıfına gitti. Ben acayip merak ediyordum ama çünkü denizi öyle görmek çok garip ne olmuş olabilirdi ki. Okul bitti derken parka gittim hatta bir kaç dakika geç kaldım. Bekledim kimse gelmedi. Sonra 1 saat sonra eve dönmeye karar vermiş gidiyorken. O çocuğu bir internet kafenin çıkışında gördüm. Ona sinirlenmistim. Beni okadar bekletmisti. Ama birsey yapmadım eve döndüm.

kapüşonun altındaki benHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin