одоо үе:
живоны талаас:
өглөө нүдээ нухлан босоод шүдээ угаан өглөөний цай бэлдээд гэрээсээ гаран сургуулийн зүг нойрмоглон алхлаа
уна:хүүеээ юугаа бодоод хүн дуудсан ч сонсдоггүй юм бэ чи
би:өө ээж эмнэлэгт байгаа болохоор санаа зовоод шөнө сайн унтаж чадаагүй
уна:өө тараад эгч дээр цуг очиё наад нүдэн дээр чинь нуух байна
би:өө ууган нүүрээ угаасандаа
уна:чи дутуу угаачихсан юм байга биз
би:тийм юм болов уу ёоо хичээлд суумааргүй байна
уна:битий тэнэг юм яриад байлдаа алив явцгаая хоцорлоо
би:эээ унаалдаа
ангид орж ирээд сууж байтал манай ангийн нэг охин ирлээ
****:хөөе живон өчигдөр шөнө чи хаана байсан юм
живон:юу хаан гэж эмнэлэг дээр
****:чи ч үнэхээр сурцан хулалч юмаа
уна:хөөе үрёнаа чи наад үгээ бодож яриарай
үрён:уна чи хүнээ зөв сонгож найзлаач
живон:чиу яриад байгаа юм
үрён:ангийхаан сонс энэ живон шөнө орой эрэгтэй хүнтэй гадуур зугаалж ой модруу хүртэл орсон шүү юу хийх гэж явсан юм бол
ангийхан:өөө ойлгомжтойл бншдээ ёстой ийм гэж бодоогүүм байна шүү живонаа
уна:чи болиоч яаж мэдэж байгаа юм
үрён:өөрөөс нь асуудаа
живон:уна энэ үнээн гэхдээ та нарын бодож байгаа шиг зүйл биш чи буруу бодсон байна юу ч болоогүй
уна:чи надад итгэдэг юм уу хэрвээ итгэдэг байсан бол аль өглөө хэлчих байсан юм бишүү чи ч үнэхээр
үрён:хэн мэдлээ юу ч болоогүй гэж хэн батлах юм угаасаал ойлгомжтой
живон:уна надад итгэлдээ би хэлэх гэж байсан юмаа
уна:ёоо чи дуугай байж болох уу чихэнд тээртэй юм
живон:ойлголоо нүдэнд нь нулимас цийлэгнэн ангиас гаран гүйлээ гүйж байтал нэг хүнийг мөргөөд унчихав дээшээ хартал жимин байлаа
жимин:чи яачихсан юм яагаад уйлчихсан юм(үл тоосон ачтай хэлэх)
би:зүгээр л гээд босон хажуугаар нь тоолгүй гүүлээ жимин гайхсан аятай хойно хоцорлоо сургуулиас гаран хаашаа явахаа бодон уйлан зогслоо.зза ээж дээрээ л очоёдоо өөр очих газар алга
эмнэлэг дээр:
би:ээжээ би ирлээ
ээж:өө миний охин наад нүүр ам чинь яачихсан юм
би:зүгээрээ шөнө сайн унтаагүй болохоор л
ээж:сайн амарж бай чдарч болохгүй эрүүл байж амжилтанд хүрэх ёстой шүү
би:улахгүй явах гэж байгаа хүн шиг яагаад байгаа юм бэ та
ээж:тэр чинь үнэн шүүдээ хэрвээ намайг үхэхээр болвол амьд байлгах ямар нэгэн зүйл хийлгэх хэрэггүй шүү ёс жамаараа байхгүй боломоор байна ойлгосон уу
би:та хүртэл юу яриад байгаам бэ битгий тэгж ярилдаа үхэхгүйшдээ
ээж:бодит болох зүйлийг хүлээн зөвшөөрч амьдар мянга тэгэхгүй гээд зүгээр болчихгүй шүүдээ
би:ойлголоо ээжээ
ээж:гэртээ харьж хичээлээ хий
би:заа эмнэлэгээс гараад гэртээ харих хичээл хийх ч хүсэл байсангүй шууд бүхнийг мартаад үүрд унтаад л өгмөөр санагдаж байлаа.зогсож зогсож жимины зааж өгсөн газарлуу очихоор шийдэн ойд ирлээ харанхуй хараахан болоогүй байгаа болохоор түрхэн зуур өвдгөө тэврэн нүдээ анин суулаа.энэ газар нам гүм хэн ч саад болохгүй шувуудын жиргэх чимээ навчисын салхинд хийсэн дуугарах чимээ намайг үнэхээр тайвшируулж байлаа.
****:чи энд юу хийж байгаа юм
би:өө жиминаа чи энд одоо хичээл тарах болоогүй биздээ
жимин:би хичээлээ бараг хийдэггүй суусан суугаагүй ялгаа байхгүй чи харин энд
би:зүгээр л ирмээр санагдаад
жимин:сэтгэл санаа чинь тиймэрхүү байгаа юм уу
би:үнэндээ тиймээ
жимин:тэдэнд яагаад хэлээгүй юм ойруу цуг орсон хүн жимин гээд бас харсан зүйлээ хэлэхгүй яагаад дуугай байгаад байсан юм
би:чи яаж мэдсэн юм
жимин:манай сургууль чинь цөөхөн хүүхэдтэй хормын төдийд л тарханшдээ хүшхэд болгон о ярьж байна
би:чи хэлж болохгүй нууц гэсэн шүүдээ
жимин:зарим үёд өөрийгөө бодох хэрэгтэй байдаг юм
би:би ч үнэхээр баларчээ маргааш яаж сургуульруу явах вээ галзуурахнээ(толгойгоо цохих)
жимин:битгий өөрийгөө гэмтээх зүйл хийгээд бай зүгээр юу ё болоогүй юм шиг яв
би:яаж тэгэх юм бодит зүйлийг хүлээн зөвшөөр гэж ээж хэлсэн юм
жимин:би анхнаасаа энд дагуулж ирэх хэрэггүй байж уучлаарай
би:чиний буруу бишээ миний л буруу
жимин:тэгвэл явцгаая
би:хаашаа одоо. гэрэлт цох гарч ирлээшдээ
жимин:очоод мэлэх болно гэрэлт цохны хувьд дараа харж болно.
би:заа
жимин живон хоёр маань хаашаа явж байгаа бол🙂🙆💜
